Students can use Malayalam Adisthana Padavali Class 6 Solutions and ജീവിതത്തിന്റെ ഉപ്പ് Jeevithathinte Uppu Summary in Malayalam to grasp the key points of a lengthy text.
Class 6 Malayalam Jeevithathinte Uppu Summary
Jeevithathinte Uppu Summary in Malayalam
ജീവിതത്തിന്റെ ഉപ്പ് Summary in Malayalam
കഥാസംഗ്രഹം
ഉപ്പു വിറ്റാണ് ഉപ്പുകൊറ്റൻ ജീവിച്ചത്. കാടും വഴിയും താണ്ടി ഉപ്പു ചാക്കും ചുമന്ന് അയാൾ നടക്കും. ഉപ്പു വേണോ എന്ന് ഉറക്കെ വിളിച്ചു ചോദിക്കും. ആവശ്യക്കാർ അവരിൽ നിന്നും ഉപ്പുവാങ്ങും. ഉപ്പാണ് അയാൾക്ക് ആഹാരം നൽകുന്നത്. അത് നടന്നു വിൽക്കും. നടന്നലഞ്ഞ് എത്തിയേടത്ത് കിടന്നുറങ്ങും. അങ്ങിനെയൊരി ക്കൽ അദ്ദേഹം മേല്പത്തൂർ അഗ്നിഹോത്രി യുടെ ഇല്ലത്തെത്തി. പടികൾ കയറി ഉമ്മറത്തെ നട ക്കല്ലിൽ ഇരുന്നു. ചൈതന്യം തുടിക്കുന്ന മുഖവും പൂണുലും കുടുമയും വച്ച് മുണ്ടും മേൽമുണ്ടു മൊക്കെയായി അഗ്നിഹോത്രി അവിടേയ്ക്ക് വന്നു.
എവിടെയോ കണ്ടതുപോലെ ഉപ്പുകൊറ്റൻ മനസ്സിൽ പരതി. ആരാ……….. എന്ന ചോദ്യം ഉപ്പുകൊറ്റനെ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർത്തി. ഉപ്പുകൊറ്റൻ എന്നാണ് ആളുകൾ വിളിക്കുന്നത്. ഉപ്പുകൊറ്റൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. ആളുകൾ പറേണ പേരേ സ്വന്തമായി പേരില്ലേ….. അഗ്നിഹോത്രി ചോദിച്ചു. പേര് എന്തിനാ…… തിരിച്ചറിയാനുള്ള മാർഗ്ഗം അതല്ലേയുളളൂ…… എന്റെ പേര് അഗ്നി ഹോത്രി……… ഇതിൽ ചേർച്ചയില്ലേ……. അഗ്നി ഹോത്രി മറുചോദ്യം ചോദിച്ചു. ചേർച്ചയുണ്ട് പേരിൽ. അങ്ങയുടെ സത്കർമ്മത്തിന്റെ….. ഉപ്പുകൊറ്റൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. മറുപടി അഗ്നി ഹോത്രിയെ വിസ്മയിപ്പിച്ചു.
മുഷിഞ്ഞവസ്ത്രം ധരിച്ച് വെളുത്ത്, കറുത്തതാ ടിയും തോളിൽ സഞ്ചിയും അരികിൽ ഉപ്പുചാ ക്ക്…. അഗ്നിഹോത്രി ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. വീടെവിടെയാണെന്ന് ചോദി ച്ചു. അങ്ങ് ദൂരെ ഉപ്പുകൊറ്റൻ മറുപടി പറഞ്ഞു. വീട്ടിലാരൊക്കെയുണ്ടെന്ന് ചോദ്യത്തിന് താൻ മാത്രമാണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഒറ്റാന്തടിയാണല്ലെ എന്ന് അഗ്നിഹോത്രി ചോദിച്ചു.
ഒരർത്ഥത്തിൽ എല്ലാ തടിയും ഒറ്റയ്ക്കല്ല എന്നു പറഞ്ഞ് അയാൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അഗ്നിഹോത്രി ഉപ്പുകൊറ്റന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കി. ഈ ചിരി നാറാണത്ത് ഭ്രാന്തനിലും പാക്കനാരിലും മുൻപ് കേട്ടതാണ്. ശബ്ദം നാറാണത്തിന്റെയും മുഖച്ഛായ പാക്കനാരുടേയും അഗ്നിഹോത്രി ഒന്ന് നീട്ടുമൂളി. വീണ്ടും ചിന്തയിലാണ്ടു അപ്പോഴാണ് അഗ്നിഹോത്രിയുടെ ഭാര്യാപിതാവ് മഞ്ചലിൽ വന്നിറങ്ങിയത്. അദ്ദേഹത്തെ ഉപ്പു കൊറ്റൻ എഴു ന്നേറ്റ് ആരിച്ചില്ല. നടക്കല്ലിൽ അക്ഷോഭ്യനായി അയാൾ ഇരുന്നു. ഭവ്യത കാണിച്ച് എഴു ന്നേൽക്കാൻ തയ്യാറാകാത്ത ഉപ്പുകൊറ്റനെ ഭാര്യാ പിതാവ് ശാസിച്ചും. മനുഷ്യരിലെല്ലാം ഓടുന്നത് ഒരേ ചോരയാണെന്നും നടന്നു കടക്കാൻ വഴി യിൽ ഇടം ഉണ്ടെന്നും ഉപ്പുകൊറ്റൻ പറഞ്ഞു. താണവനും ഉയർന്നവനെന്നും ചിന്തിക്കുന്നത് അഹങ്കാരത്തിന്റെ ലക്ഷണമായാണ് ഉപ്പുകൊറ്റൻ കണ്ടത്. കലികയറിയ ഭാര്യാപിതാവ് ഉപ്പുകൊറ്റനെ പിടിച്ചുമാറ്റാന ഭൃത്യന്മാരോട് കല്പിച്ചു.
ഉപ്പുകൊറ്റൻ മെയ്വഴക്കവും ശരീരബലവുമുള്ള അഭ്യാസിയായതുകൊണ്ട് ഭൃത്യന്മാർ പരമാവധി ശ്രമിച്ചിട്ടും അദ്ദേഹത്തെ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പി ക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നാൽ അഗ്നിഹോത്രി കൈപിടിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹം എഴുന്നേറ്റു. കാരണം പരമ്പരയുടെ കണ്ണികളാണ് അവർ. ഇരുവരുടെയും സ്പർശനത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞറിയിക്കാനാകാത്ത ആത്മനിർവൃതി അവർക്കുണ്ടായി. ഉപ്പുകൊറ്റൻ എഴുന്നേറ്റു. ഉപ്പുകൊറ്റന്റെ ചാക്കെടുത്തു കൊടു ക്കാൻ അഗ്നിഹോത്രി ആ ഭൃത്യരോട് ആജ്ഞാ പിച്ചു. എന്നാൽ എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും ചാക്ക് പൊങ്ങു നില്ല.
എന്നാൽ ഉപ്പുകൊറ്റൻ പതുക്കെച്ചെന്ന് അനായാ സേന ചാക്ക് തലയിൽ വച്ചു. അഗ്നിഹോത്രിയ്ക്ക് സന്തോഷത്തിന്റെ തിളക്കം. ഉപ്പുകൊറ്റൻ പടിക ളിറങ്ങി നടന്നു. മലകയറി, കാടുകയറി, കുന്നിറ ങ്ങി, വയൽ മുറിച്ച് പുഴകടന്ന് അയാൾ നടന്നു. പുഴയോരത്തുകൂടി നടക്കുമ്പോൾ മനസ്സ് പലവി ചാരങ്ങളിൽ മുഴുകി. പുഴപോലെയാണ് അയാളുടെ ജീവിതം. രണ്ടും മുന്നോട്ട് ഒഴുകുന്ന ചുഴികളും …… അടിയൊഴുക്കുകളും അങ്ങിനെയങ്ങനെ. സമുദ്രത്തിലെത്തുന്നു. ഉപ്പിൽ ചേരാൻ അമ്മയുടെ സ്നേഹത്തിന്റെ ഉപ്പറിയാതെ ഉപ്പു പേറി നടക്കു ന്നവൻ. കൊറ്റിന് ഉപ്പു വിൽക്കുന്നവൻ. ഉപ്പുകൊ റ്റൻ
ചിന്തയുടെ കനത്താൽ കാലുകളുടെ വേഗം കുറ ഞ്ഞു. ക്ഷീണം തോന്നി. പുഴക്കടവിലെ ആൽത്ത റയിൽ ഉപ്പുചാക്ക് ഇറക്കിവെച്ചു. കാലും മുഖവും കഴുകി ഒന്നു കിടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ഉപ്പുകൊ റ്റൻ വന്നേ എന്നോർത്തുവിളിച്ച് കുറെ കുട്ടികൾ എത്തി. എന്താ കൊണ്ടുവന്നത് അവർ ചോദിച്ചു. അയാൾ സഞ്ചിയെടുത്ത് കമിഴ്ത്തിപ്പിടിച്ചു. അതിൽ നിന്നും ധാരാളം ഉണ്ണിയപ്പം പുറത്തേക്ക് പ്രവഹിച്ചു. കുട്ടികൾ അപ്പമെടുത്ത് അമ്പലപ്പറമ്പി ലൂടെ ഓടി. ഉപ്പുകൊറ്റൻ ആൽത്തറയിൽ ഇലക ളുടെ കാറ്റേറ്റ് മയങ്ങി.
സ്വപ്നത്തിൽ പൂർണ്ണ ഗർഭിണിയായ ഒരു സ്ത്രീയെയും ഭർത്താവായ ഒരു ബ്രാഹ്മണനെയും അയാൾ കണ്ടു. അവിടെ വച്ച് ആ സ്ത്രീ ഒരു കുഞ്ഞിന് ജന്മം നൽകുന്നു. കുഞ്ഞിനെ അവിടെ ഉപേക്ഷിച്ച് മാതാ പിതാക്കൾ പോകുന്നു. കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ട് ചന്തയിൽ നിന്നും വന്ന രണ്ട് സ്ത്രീകൾ ആ കുഞ്ഞിനെയും എടുത്ത് വേഗം നടക്കുന്നു. സ്വപ്നം പൂർണമാക്കുന്നതിനു മുൻപ് കുട്ടികളുടെ ശബ്ദം ഉപ്പുകൊറ്റനെ ഉണർത്തി. അവർ ഉപ്പുകൊറ്റനോട് ഒരു പാട്ട് പാടി ത്തരാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
ഉപ്പുകൊറ്റൻ സ്വപ്നങ്ങ ളുടെ താളമുള്ള ഒരു പാട്ട്. ഉപ്പുകൊറ്റനും കുട്ടി കളും നൃത്തം വച്ചു. വിശക്കുന്നു എന്നു കുട്ടികൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ സഞ്ചിയിൽ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. ഉപ്പുവാരി മുകളിലേയ്ക്ക് എറിഞ്ഞു.ഉപ്പിന്റെ തരി കൾ അപ്പക്കഷണങ്ങളായി ഭൂമിയിൽ പതച്ചു. ഇതെങ്ങനെ സാധിച്ചുവെന്ന് ആശ്ചര്യത്തോടെ കുട്ടികൾ ചോദിച്ചു. കൈയടക്കം. മനസ്സിന്റെ അട ക്കം. നിങ്ങൾക്കും അത് സാധിക്കും. ഉപ്പുകൊറ്റൻ കുട്ടികളെ ഉപദേശിച്ചു. സന്ധ്യയായി, ആകാശം ചുവന്നിരിക്കുന്നു. സൂര്യൻ ചക്രവാളത്തിൽ താഴാൻ തുടങ്ങി. പുഴയിലും പൂഴിയിലും വയലിലും നാട്ടു വെളിച്ചം പരന്നു.
നേരം സന്ധ്യയാകാറായി എന്നു പറഞ്ഞ് അയാൾ കുട്ടികളെ മടക്കിയയച്ചു. നാളെ ഒരു കഥ പറഞ്ഞുതരാമെന്ന് ഉറപ്പോടെ ഉപ്പുകൊ റ്റൻ ആൽത്തറയിൽ കിടന്നു. ചിരി മാഞ്ഞ് ചിന്ത യിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. തനിക്ക് നാറാണത്തിന്റെ ചിരിയും പാക്കനാരുടെ ശബ്ദവമെന്നാണ് അഗ്നി ഹോത്രി പറഞ്ഞത്. അഗ്നിഹോത്രിയ്ക്കാണെങ്കിൽ പാക്കനാരുടെ ഛായയും നാറാണത്തന്റെ ശബ്ദ വും. എന്താണതിന്റെ പൊരുൾ. ബ്രാഹ്മണൻ, ഗർഭിണിയായ ബരായ, വഴിയമ്പലം, ഉപേക്ഷിക്ക പ്പെട്ട കുഞ്ഞ്… അയാൾ ചിന്തിച്ചു. ചിന്തകൾ മുഴു മിക്കുന്ന തിനു മുൻപേ പുഴ ക ട ന ത്തിയ കുളിർകാറ്റ് ഉപ്പുകൊറ്റനെ തഴുകി. അയാൾ നിദ യിലേക്ക് വഴുതിവീണു.
പദപരിചയം
അന്നം – ആഹാരം
ചൈതന്യം – ജീവശക്തി
സ്പർശം – തൊടൽ
ഭാവഭേദം – ഭാവമാറ്റം
കോപം – ദേഷ്യം
സമുദ്രം – കടൽ
ലവണം – ഉപ്പ്
ചക്രവാളം – കണ്ണെത്തുന്നിടം, ആകാശവും ഭൂമിയും കൂട്ടിമുട്ടുന്നതായി തോന്നുന്നിടം
നിദ – ഉറക്കം
പര്യായപദങ്ങൾ
മുഖം – ആനം, വദനം, ആസ്യം
പാട്ട് – ഗീതം, ഗാനം
നിലാവ് – ചന്ദ്രിക, കൗമുദി, ജ്യോത്സന
സമുദ്രം – കടൽ, ആഴ്
ചൂണൂൽ – യജ്ഞസൂത്രം, ഉപവീതം, പ്രാചീനാ വീതം
അമ്മ – മാതാവ്, ജനനി, തായ
ആകാശം – വാനം, വിണ്ണ്, ഗഗനം
സൂര്യൻ – ആദിത്യൻ,അർക്കൻ, മാർത്താണ്ഡൻ, ദിവാകരൻ
കണ്ണ് – നയനം, മിഴി, ലോചനം, അക്ഷി, നേത്രം
കോപം – രോഷം, ദേഷ്യം, ക്രോധം
പുഴ – ആറ്, നദി
വഴി – വീചി, പാത, മാർഗം
ഉപ്പ് – ലവണം, ഊഷകം,അക്ഷീമം