Teachers recommend solving Kerala Syllabus Plus Two Malayalam Previous Year Question Papers and Answers Pdf March 2018 to improve time management during exams.
Kerala Plus Two Malayalam Previous Year Question Paper March 2018
Time: 2½ Hours
Total Score: 80 Marks
ഒന്നു മുതൽ പതിനൊന്നുവരെ ചോദ്യങ്ങളിൽ ഏതെങ്കിലും പത്തെണ്ണ ത്തിന് ഒന്നോ രണ്ടോ വാക്യത്തിൽ ഉത്തരമെഴുതുക. (2 സ്കോർ വീതം) (സ്കോർസ് : 10 × 2 = 20)
Question 1.
മാധ്യമങ്ങളിലെ ഭാഷാരീതിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ശരിയായ പ്രസ്താവനകൾ തെരഞ്ഞെടുത്തെഴുതുക.
• തെറ്റിദ്ധാരണയ്ക്കു പഴുതില്ലാത്തവിധം വ്യക്തവും ശക്തവും ശുദ്ധവുമായിരിക്കണം.
• അതിശയോക്തിയുടെ ഹസ്താവലംബം ഉണ്ടായിരിക്കണം.
• ബഹുജനങ്ങളെ ഹരം കൊള്ളിക്കുന്നതാവണം
• ഒരേ സന്ദേശം അർത്ഥത്തിന് ഏറ്റക്കുറച്ചിൽ കൂടാതെ പരമാ വധി പേരിലെത്തണം.
Answer:
• തെറ്റിദ്ധാരണയ്ക്കു പഴുതില്ലാത്തവിധം വ്യക്തവും ശക്തവും ശുദ്ധവുമായിരിക്കണം.
• ഒരേ സന്ദേശം അർത്ഥത്തിന് ഏറ്റക്കുറച്ചിൽ കൂടാതെ പരമോ വധി പേരിലെത്തണം.
Question 2.
‘അഗ്നിവർണ്ണന്റെ കാലുകൾ’ എന്ന നാടകത്തിലെ കഥാപാത ങ്ങൾ ആരെയൊക്കെയാണ് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത്?
Answer:
രാജാവ് അധികാര ജീർണ്ണതയുടെ പ്രതീകമാണ്. കൊത്തുവാൻ ഹിംസാത്മകതയുടേയും രാജഗുരുവും വിദൂഷകനും അധികാര ഇടനാഴികളിലെ ഉപജാപകവൃന്ദത്തിന്റെ പ്രതിനിധികളും ചിന്താ രാമനും കേവലരാമനും ജനപക്ഷത്തിന്റെ പ്രതിനിധികളുമാകു ന്നു. സാധാരണ ജനത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയാണ് അടിച്ചുതളിക്കാരി.
Question 3.
‘ഗൗളിജന്മം’ എന്ന കഥയിലെ വിമർശന വിധേയമാകുന്ന കാര്യങ്ങൾ വേർതിരിച്ചെഴുതുക
• എഴുത്തുകാരുടെ അഹങ്കാരം
• സംഗീതരംഗത്തെ ആത്മാർത്ഥതയില്ലായ്മ
• രാഷ്ട്രീയരംഗത്തെ അഴിമതി
• ഡോക്ടർമാരുടെ ഈഗോ
Answer:
• എഴുത്തുകാരുടെ അഹങ്കാരം
• ഡോക്ടർമാരുടെ ഈഗോ
Question 4.
“തിരസ്കൃതനായാണ് ഞാൻ ജനിച്ചതും വളർന്നതും” – കലാമ ണ്ഡലം ഹൈദരാലിയുടെ ഈ പ്രസ്താവനയെ സാധൂകരിക്കുന്ന ചില ജീവിത സന്ദർഭങ്ങൾ “പദത്തിന്റെ പഥത്തിൽ എന്ന പാഠഭാ ഗത്തു നിന്നു കണ്ടെത്തി കുറിക്കുക.
Answer:
ജനിച്ചപ്പോഴേ സൗന്ദര്യം കുറഞ്ഞ ഒരു വികൃതരൂപിയായ കുട്ടി യായിരുന്നു താനെന്നാണ് ഹൈദരാലി പറയുന്നത്. മൊയ്തുട്ടി യുടെ പത്താമത്തെ കുട്ടി, വികൃതി, ഹൈദരലിക്ക് അഞ്ച് വയ സുള്ളപ്പോൾ പിതാവ് മരിച്ചു. അങ്ങനെ ഹൈദറിന്റെ തലക പ്പോളേ മൊയ്തുട്ടി പോയി എന്ന് നാട്ടുകാരും പറഞ്ഞുതുടങ്ങി. തിരസ്കൃതനായിട്ടാണ് താൻ ജനിച്ചതും വളർന്നതും എന്ന് ഹൈദ മലി പറയുന്നു.
Question 5.
“ആളുകളെ സംഘടിപ്പിക്കാനും ആശയങ്ങൾ ഊതിക്കാച്ചിയെടു ക്കാനും ഒക്കെ അപരിമിതമായ അവസരങ്ങൾ ഒരുക്കിത്തരുന്ന ഒന്നാന്തരം ജനാധിപത്യവേദി കൂടിയാണ് സാമൂഹികസമ്പർക്ക മാധ്യമങ്ങൾ” – ഈ വിശേഷണത്തിന് അർഹമായ പ്രധാന മാധ്യ മങ്ങൾ ഏതൊക്കെയാണ്?
Answer:
ഫേസ്ബുക്ക്, ട്വിറ്റർ, യൂട്യൂബ്, ഇൻസ്റ്റഗ്രാം
Question 6.
ചുവടെ പറയുന്ന എഴുത്തുകാരിൽ ആട്ടക്കഥാ സാഹിത്യവുമായി ബന്ധമില്ലാത്തവർ ആരൊക്കെയാണ് ?
• ഉണ്ണായിവാര്വർ
• കലാമണ്ഡലം ഹൈദരാലി
• ഇരയിമ്മൻ തമ്പി
• കാവാലം നാരായണപ്പണിക്കർ
Answer:
• കലാമണ്ഡലം ഹൈദരാലി,
• കാവാലം നാരായണപ്പണിക്കർ
Question 7.
മനുഷ്വജീവിതത്തിന്റെ വൈവിധ്യം കണ്ടെത്തുകയും വിവരിക്കു കയും ചെയ്യുന്ന സഞ്ചാര സാഹിത്യ കൃതികൾക്ക് എന്തൊക്കെ സവിശേഷതകൾ ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്നാണ് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം?
Answer:
സഞ്ചാരസാഹിത്യകൃതികൾ ആത്മാന്വേഷണങ്ങളും ചരിത്രാന്വേഷ ണങ്ങളുമായിരിക്കണം. അവ സത്യസന്ധവും തുടർച്ച നഷ്ടപ്പെടാ തുമാകണം. സംസ്കാരത്തിന്റെ പ്രതിഫലനങ്ങളും കഥയുടെ കൈയ്യൊതുക്കമുള്ളതും കവിതപോലെ ഒഴുകുന്നതുമാകണം.
Question 8.
“പണ്ഡിതന്മാർക്കു പോലുമുള്ളൊരു ശീലമത്രേ” – എതു ശീല ത്തെക്കുറിച്ചാണ് ശകുന്തള ഇപ്രകാരം പറയുന്നത്?
Answer:
ശകുന്തള ദുഷ്യന്ത രാജധാനിയിലെത്തുമ്പോൾ ദുഷ്യന്തൻ ശകു ന്തളയെ ശക്തമായി അധിക്ഷേപിക്കുന്നു. ദുഷ്യന്തന്റെ അധിക്ഷേ പങ്ങൾക്ക് ശകുന്തള തക്കതായ മറുപടി നല്കുന്നതാണ് സന്ദർഭം. കടുകുമണിയോളമുള്ള പരദോഷം കാണാൻ അപാരകഴിവുള്ള ദുഷ്യന്തന് ആനയോളം വലുപ്പമുള്ള സ്വന്തം ദോഷങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല. പണ്ഡിതരെന്ന് ഭാവിക്കുന്നവരുടെ സ്ഥിരം സ്വഭാവമാണിത് എന്നാരോപിക്കുകയാണ് ശകുന്തള.
Question 9.
പടയണിയെ പരിചയപ്പെടുത്താൻ നിർമ്മിക്കുന്ന 2 മിനിട്ട് മാത്രം ദൈർഘ്യമുള്ള ഹ്രസ്വചിത്രത്തിലേക്ക് ഒരു ലഘു വിവരണം കയ്യാ റാക്കുക.
Answer:
മധ്യതിരുവിതാംകൂറിലെ ഭഗവതിക്കാവുകളിൽ ആചരിക്കുന്ന അനുഷ്ഠാനമാണ് പടയണി. കേരളത്തിന്റെ നാടോടി സംസ്ക്കാ രത്തിന്റെ ഭാഗമാണ് പടയണി. ദാരിക നിഗ്രഹവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കലാരൂപമാണ് ഇത്. കേരളം ഭരിച്ചിരുന്ന ചേരൻമാർ പെരുമാൾ ചക്രവർത്തിയുടെ യുദ്ധവിജയങ്ങൾ പ്രഘോഷിക്കാനാണ് പട യണി ആരംഭിച്ചതെന്നും ഐതിഹ്യമുണ്ട്.
Question 10.
‘അവകാശങ്ങളുടെ പ്രശ്നം’ എന്ന കഥയെ അവലംബിച്ച് മനു ഷ്യന്റെ അസ്തിത്വവഥ, വിപണിയുടെ കാപട്യം എന്നീ വിഷയ ങ്ങളെപ്പറ്റി നവമാധ്യമങ്ങളിൽ പ്രകാശിപ്പിക്കാനായി ഒരു കുറിപ്പ്
എഴുതുക.
Answer:
ആധുനിക സമൂഹത്തിൽ കച്ചവടക്കാർ ആയിരക്കണക്കിനാണ്. ലാഭത്തിന്റെ കണക്കുകൾ മാത്രമാണ് അവരുടെ മനസ്സുകളെ ചലിപ്പിക്കുന്നത്. വികാരപ്രകടനങ്ങൾക്ക് അവിടെ സ്ഥാനമില്ല. ഒരു പാട് ആളുകളുടെ ഉൽകണ്ഠ നിറഞ്ഞ അന്വേഷണങ്ങൾക്ക് മറുപടി പറഞ്ഞ് പറഞ്ഞ് ഇപ്പോഴവർക്ക് അടിയന്തിര സ്വഭാവം തന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു തരം നിർവ്വികാരത അവിടെ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്തു തന്നെ സംഭവിച്ചാലും ഞങ്ങൾക്കൊന്നുമില്ല എന്നൊരു ഭാവം. അതുപോലെ നിസ്സംഗ തയും. ജീവിതത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സത്വമായ മരണത്തിന്റെ കച്ചവടക്കാരായി അവർ മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണിന്ന്.
Question 11.
“ഫിസിക്സിലെ പുതിയ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളിലേക്ക് എന്നെ പ്രചോ ദിപ്പിച്ചത് അന്നത്തെ മലയാളം ക്ലാസ്സുകളായിരുന്നു” മലയാളം ക്ലാസ്സുകളിൽ നിന്നു കിട്ടിയ വലിയ അറിവ് എന്തായിരുന്നു എന്നാണ് ഇ.സി.ജി. സുദർശൻ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നത്?
Answer:
ഒരു വ്യക്തിയുടെ ചുറ്റുപാടുകളുമായി അവനെ കൂട്ടിയിണക്കു ന്നത് ഭാഷയാണ്. കുട്ടികളുടെ ചിന്താശക്തിയും ആശയാരൂപി കരണശേഷിയും ഭാവനയും സർഗ്ഗാത്മകതയും വളർത്തിയെടു ക്കുന്നതിൽ മാതൃഭാഷയ്ക്കുള്ള പങ്ക് നിസ്തുലമാണ്. ഒരു കാര്യം പഠിപ്പിക്കുമ്പോൾ അതിന് അനേകം തലങ്ങളുണ്ട് എന്ന വലിയ അറിവ് തനിക്ക് ലഭിച്ചത് മലയാളം ക്ലാസുകളിൽ നിന്നായിരുന്നു എന്ന് ഇ.സി.ജി. സുദർശൻ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.
12 മുതൽ 17 വരെയുള്ള ചോദ്യങ്ങളിൽ ഏതെങ്കിലും അഞ്ചെണ്ണത്തിന് അരപ്പുറത്തിൽ കവിയാതെ ഉത്തരമെഴുതുക. (സ്കോർ 4 വീതം) (സ്കോർസ് : 5 × 4 = 20)
Question 12.
നാടൻ കലാമേളയുടെ സംഘാടകനായ സുഹൃത്തിന് ആമുഖ ഭാഷണം നടത്താനായി കാക്കാരശ്ശി നാടകത്തെപ്പറ്റി ലഘു കുറിപ്പ് തയ്യാറാക്കുക.
Answer:
കേരളത്തിലെ പ്രാചീനമായ നാടകമാണ് കാക്കാരശ്ശി. ഇതിന് കാക്കാ മുകളി, കാക്കാലനാടകം, കാക്കാലച്ചി നാടകം, കാക്കാല ചരിത്രം എന്നെല്ലാം പേരുകളുണ്ട്. അമ്പലങ്ങളിലെ ഉത്സവങ്ങളിൽ അതൊരു വിനോദമായിരുന്നു.
കാക്കാലന്മാർ കേരളത്തിലെ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാരായിരുന്നു. കാക്കാ ലന്റെ വേഷമാണ് ഈ നാടകത്തിൽ കെട്ടുന്നത്. പുരുഷന്മാർ പുരുഷ സ്ത്രീ വേഷങ്ങളിൽ അഭിനയിച്ചു. ഇപ്പോൾ സ്ത്രീകളും വേഷം കെട്ടി അരങ്ങിൽ വരുന്നു. മകരം, കുംഭം, മീനം മാസങ്ങളിലാണ് ഇത് നട ത്തുന്നത്. ഫലിതവും പരിഹാസവുമാണ് മുഖമുദ്ര. മൃദംഗം, ഗഞ്ചി റ, ഇലത്താളം, ഹാർമോണിയം എന്നിവ ഉപയോഗിക്കുന്നു. സംഗീ തം, നൃത്തം, സംഭാഷണം, അഭിനയം എന്നിവ ചേർന്ന വിനോദ നാട കമാണിത്. തിരുവനന്തപുരം ജില്ലയിലാണ് ഇതിന് പ്രചാരം.
ഇതിന്റെ ഉത്ഭവം തമിഴ്നാട്ടിലാണ്. മലവേടർ അവതരിപ്പിക്കുന്ന കാക്കാരശ്ശി വേടരുകളി എന്നറിയപ്പെടുന്നതിൽ നിന്നാണ് ഇത് ഉത്ഭ വിച്ചത്.
ശിവൻ, പാർവതി, ഗംഗ തുടങ്ങിയ പുരാണ കഥാപാത്രങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് നാടകം കളിക്കുന്നത്. ഇവർ കാക്കാ ലന്മാർക്കിടയിൽ ജനിക്കുന്നതായാണ് കഥയുടെ രീതി.
കാക്കാലന്മാർ കത്തുന്ന പന്തവുമായി സദസ്വരുടെ ഇടയിലൂടെ അരങ്ങിൽ പ്രവേശിക്കുന്നതോടെ കളി ആരംഭിക്കുന്നു. കളിയാ ങ്ങിലേക്ക് കാക്കാലന്റെ പിന്നിലായി വരുന്ന തമ്പാനുമായുള്ള ചോദ്യോത്തരത്തിലൂടെയാണ് കളിയുടെ ആരംഭം. നാലുമണിക്കു റോളം കളി നീളും. ഇതിനിടയിൽ ഉപകഥകളും ചേർക്കും. ഇത് കളിയുടെ ദൈർഘ്യം കൂട്ടുന്നു. പ്രാകൃത രീതിയിലുള്ള വേഷ വിധാനങ്ങളാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്.
പൊറാട്ട് നാടകത്തിന്റെ ഏകദേശരൂപം തന്നെയാണ് കാക്കാരശ്ശി നാടകം. പണ്ട് ശിവനും പാർവ്വതിയും കുറവനും കുറത്തിയു മായി ജനിച്ചുവെന്നാണ് ഐതിഹ്യം.
ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച തീപ്പന്തവുമായി കാക്കാലൻ വരുന്നതാണ് ആദ്യം. പൊറാട്ട് നാടകത്തിലെ ചോദ്യക്കാരനെപ്പോലെ ഇതിലും ഒരു തമ്പാനുണ്ട്. തമ്പാൻ കഥാപാത്രങ്ങളോട് ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നു. ഈ മട്ടിൽ നാടകം പുരോഗമിക്കുന്നു. സമൂഹത്തിലെ നെറികേ ടുകളെ പരിഹസിക്കുകയാണ് ലക്ഷ്യം. നിശിതമായ സാമൂഹിക വിമർശനവും കുറിക്കുകൊള്ളുന്ന ഫലിത പരിഹാസങ്ങളും ഇതിൽ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.
Question 13.
“എം.ബി.ബി.എസ് വിദ്യാർത്ഥികൾ താരാശങ്കർ ബാനർജിയുടെ ‘ആരോഗ്യ നികേതനം’ പോലുള്ള നോവലുകളും ആർക്കിടെക്റ്റു കൾ ബഷീറിന്റെ ‘ഭൂമിയുടെ അവകാശികൾ’ പോലുള്ള കൃതി കളും വായിക്കുന്നത് നന്നായിരിക്കും” – ഈ പ്രസ്താവനയുടെ സാംഗത്വം ചുരുക്കി വിവരിക്കുക.
Answer:
ആതുര ശുശ്രൂഷാരംഗത്തെ കാപട്യത്തെ തുറന്നു കാണിക്കുന്ന ഒരു സന്ദർഭമാണ് ‘ഗൗളിജന്മം’ കഥയിലെ ഡോക്ടറുടെ വരവ്. അപ്പോൾ ആൺ പല്ലി പറഞ്ഞു : സത്യത്തിൽ ആ ചെറുപ്പക്കാ രനെ കൊലയ്ക്കുകൊടുത്തത് ഈ ഭയങ്കാണ് (ഡോക്ടറാണ്). അപകടത്തിലേറ്റ പരുക്കുമൂലമല്ല ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ മരിക്കാൻ പോകുന്നത്. മഞ്ഞപ്പിത്തം മൂലമാണ്. ജനറൽ ഫിസിഷ്യനു റഫർ ചെയ്തു പരിഹരിക്കാവുന്ന പ്രശ്നമായിരുന്നു അത്. എന്നാൽ ഡോക്ടറുടെ ഈഗോ അതിന് അനുവദിച്ചില്ല. കിശോർലാലിന്റെ വർഗം (പൊൻകുന്നം വർക്കിയുടെ കഥയിലെ മികച്ച ഡോക്ടർ ഇന്നില്ലല്ലോ. ഇങ്ങനെ സാന്ദർഭികമായിട്ടുള്ള പരാമർശങ്ങളെ പ്പോലും നിശിതമായ സാമൂഹിക വിമർശനത്തിന് ഉപയോഗിക്കു കയാണ് കഥാകാരിയായ ഗ്രേസി.
ജീവന് വില കൽപ്പിക്കാത്തതും സാമ്പത്തിക ലാഭത്തിന് ഊന്നൽ നൽകുന്നതുമായ ആശുപതികളുടെ നൃശംസത ക്കാൾ ഒരുപക്ഷേ ഭീകരമായത് ഇവിടെ കാണാം. ഇത് അടി സ്ഥാ ന പ ര മായി ഒരു ഡോക്ടറെ പാചികമാക്കുന്ന ഈഗോയാണ്. മനസ്സാക്ഷി മരിച്ചവരുടെ താവളമായി നമ്മുടെ തൊഴിൽ സേവന രംഗങ്ങൾ മാറിയിരിക്കുന്നു.
ആധുനിക സമൂഹത്തിലെ മനുഷ്യത്വമില്ലായ്മയേയും സ്വാർത്ഥ തയേയും കച്ചവടതല്പരതയേയും ഇവിടെ വിമർശനവിധേയമാ ക്കുന്നു. ഭൂമിയേയും മനുഷ്യരേയും മറന്നുള്ള ആധുനികസമു ഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഒരു മാറ്റം വരുത്താൻ സാഹിത്യ കൃതികളിലൂടെ സാധിക്കുമെന്ന പ്രത്യാശയാണ് ഇവിടെ സൂചി മാകുന്നത്.
Question 14.
“ചരിത്രകുതുകിയായ ഒരു സഞ്ചാര സാഹിത്യകാരനെയാണ് ‘യമു നോത്രിയുടെ ഊഷ്മളതയിൽ’ എന്ന പാഠഭാഗത്തു കാണാനാ വുക” – നിങ്ങളുടെ നിരീക്ഷണം രേഖപ്പെടുത്തുക.
Answer:
ചരിത്രത്തെ സമീപിക്കുന്ന ഒരു ഗവേഷണവിദ്യാർത്ഥിയുടെ മന സ്റ്റാണ് പലപ്പോഴും എം.പി. വീരേന്ദ്രകുമാറിനുള്ളത്.
സഞ്ചാരം പലതരത്തിലുണ്ട്. എപ്പോഴും സഞ്ചാരിയെ സംബന്ധി ച്ചിടത്തോളം മാനസികമായ സന്തോഷം ഏറ്റവും മുന്നിലായിരി ക്കും. താൻ നടത്തുവാൻ പോകുന്ന കർമ്മത്തിന്റെ ഗതിവിഗതി കളെ കുറിച്ചോ, അനന്തരഫലത്തെക്കുറിച്ചോ കാര്യമായി ശ്രദ്ധി ക്കാതെ, കർമ്മത്തിന്റെ അനുഷ്ഠാനത്തിൽ മാത്രം ശ്രദ്ധ ഊന്നുക ഇനി വരാനുള്ളതൊക്കെ വിധി മാത്രം എന്നൊരു ഭാരതീയ കർമ്മ പാരമ്പര്വത്തിന്റെ പിന്തുടർച്ച എം.പി. വീരേന്ദ്രകുമാറിൽ കാണാം. അതു കൊണ്ടു തന്നെ വിമർശനങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ കർമ്മ പഥ ത്തിലെ ഈ സഞ്ചാരസ്നേഹത്തെ ഒരിക്കലും തളർത്താറില്ല. ജീവിതത്തിലെ വിവിധ മേഖലകളിൽ നിസ്തുലമായ സേവനം അനുഷ്ഠിച്ചുതന്നെയാണ് എം.പി. വീരേന്ദ്രകുമാർ ഈ പുതിയ സാഹിത്യപ്രസ്ഥാനത്തിലേക്കും കാലൂന്നിയിരിക്കുന്നത്.
താൻ കാണുന്ന കാഴ്ചകൾക്ക് അപ്പുറത്തേക്കായിരിക്കും ഒരു ചരിത്രാന്വേഷി ആദ്യം നോക്കുന്നത്. തൊട്ടുമുന്നിലുള്ള ഏതു നിർമ്മിതിയേയും, ഒരു ഗവേഷണവിദ്യാർത്ഥിയുടെ ഒരിക്കലും അടങ്ങാത്ത കുതൂഹലത്തോടെ എം.പി. നോക്കിക്കാണുന്നു. ‘യമുനോത്രി ക്ഷേത്രത്തിൽ അടഞ്ഞ വശം എം.പിയുടെ മനസ്സി ലേക്ക് അതിന്റെ ആത്മീയ വിശുദ്ധി അലയടിച്ചെത്തിക്കുന്നുണ്ട്. അതേ നിമിഷം ഈ ക്ഷേത്രനിർമ്മിതിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചരിത്ര പരമായ വസ്തുതകളിലേക്കാണ് എം.പി.യുടെ മനസ്സ് അന്വേഷി ച്ചെത്തുന്നത്. പല ഘട്ടങ്ങളിലായി നടന്ന പുനരുദ്ധാരണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ, അതിന്റെ കാരണങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ വിവിധ ങ്ങളായ ചരിത്രവസ്തുകളിലേക്ക് നൊടിയിടകൊണ്ട് ചെന്നെത്തു വാൻ എം.പിക്കു സാധിക്കുന്നു.
ഒപ്പം ഐതിഹ്യസമാനമായ ആദിമ ചരിത്രത്തിന്റെ ലോകത്തേക്കും എം.പി. വീരേന്ദ്രകുമാർ നമ്മെ കൈപിടിച്ചു നടത്തുന്നുണ്ട്. ‘അഗസ്ത്യമുനിയുടെ കഥ യിലൂടെ പ്രകൃതിയും, മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള ഒരു പാരസ്പര്യം ത്തിന്റെ ഒരേട് തന്നെയാണ് തുറന്നുകാണിക്കപ്പെടുന്നത്. പ്രായ ധിക്വം ആകുന്നതുവരെ മനുഷ്യൻ പ്രകൃതിയോട് ഒരു പൊസ കനെ പോലെ വർത്തിക്കുമ്പോൾ, അവശസമയത്ത് തിരിച്ചും തന്റെ കടമ നിർവ്വഹിക്കുന്ന സംരക്ഷണത്തിന്റെ മാതൃക പകർന്നു നൽകുന്ന പ്രകൃതിയുടെ മാതൃകതന്നെയാണ് ഈ പുരാണകഥ യിലൂടെ തെളിഞ്ഞുവരുന്നത്. ഉറ്റ ബന്ധുക്കളെപ്പോലെ മനുഷ നും, പ്രകൃതിയും ഒന്നായിതീരുന്നു.
ഈ തരത്തിൽ തന്റെ യാത്രാപഥങ്ങളിൽ തെളിയുന്ന പുരാവൃത്ത മായാലും, ഐതിഹ്യങ്ങളായാലും, ചരിത്രത്തിന്റെ അംശങ്ങളാ യാലും അതെല്ലാം ചിപ്പി പെറുക്കുന്ന കുട്ടിയുടെ കൗതുക
ത്തോടെ ശേഖരിച്ച് പിന്നീട് വായനക്കാർക്കായി പകർന്നു നൽകാൻ വല്ലാത്തൊരു ഔത്സുക്യം തന്നെ എം.പി. പ്രകടിപ്പിക്കു ന്നുണ്ട്. ഒരു നിഷ്കളങ്കമായ അന്വേഷണം, ഇവിടെ അദ്ദേഹം പ്രക ടിപ്പിക്കുന്നു. ചരിത്രം മടുപ്പ് സൃഷ്ടിക്കാത്ത രീതിയിൽ വർത്തമാന സാഹചര്യങ്ങളുമായി കൂട്ടിയിണക്കി അവതരിപ്പിക്കുന്നതിൽ അനി അര സാധാരണ മികവ് എം.പി. പുലർത്തുന്നു.
Question 15.
“അന്ന വസ്ത്രാദിമുട്ടാതെ
തന്നുരക്ഷിച്ചു ഞങ്ങളെ
ധന്യരാക്കുന്ന നിയൊന്നു
തന്നെ ഞങ്ങൾക്കു തമ്പുരാൻ” (ദൈവദശകം)
– ഈ വരികളിലെ ‘ഞങ്ങൾ’ എന്ന പ്രയോഗത്തിന്റെ സാരസ്വം പരിശോധിക്കുക.
Answer:
ഗുരുദേവന്റെ പ്രാർത്ഥനാ ഗീതമാണ് ദൈവദശകം. അദ്വൈത ദർശനങ്ങളിൽ അടിസ്ഥാനമിട്ട പത്തു ശ്ലോകങ്ങൾ ഉണ്ടിതിൽ 1914 – ൽ ആണിത് എഴുതിയത്. ആലുവയിലെ വിവിധ ജാതിമത വിഭാ ഗക്കാർക്കായി എഴുതിയ സമൂഹ പ്രാർത്ഥനയാണിത്.
അല്ലയോ ദൈവമേ, സംസാരസാഗരത്തിൽ അകപ്പെട്ട ഞങ്ങളെ നീ തുണയ്ക്കണേ. അദൃശ്വനായ അങ്ങാണ് നായകൻ. അങ്ങാണ് നാവികൻ, അങ്ങയുടെ പാദമാണ് ഈ സംസാരസാഗരം മറികട ക്കുവാനുള്ള ആവിക്കപ്പൽ.
ഈ കാണായ പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഓരോന്നും എണ്ണിയെണ്ണി പരിശോ ധിച്ച് പോയാൽ ഇന്ദ്രിയത്തിന്റെ വലയത്താൽ നാമറിയുന്ന വസ്തു ക്കൾ കേവലം തോന്നലുകൾ മാത്രമെന്ന് അറിഞ്ഞ് സത്വം ഗ്രഹി ക്കാം. നമ്മുടെ ഉള്ളം അറിവുദിച്ച് നിൽക്കും. അതായത് അറിവ് സ്വന്തം രൂപത്തിൽ തന്നെ നിലനിൽക്കുന്നതറിയും. ദൈവം നമ്മുടെ സ്വന്തം രൂപത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമാണെന്നറിയും, അപ്പോൾ അദ്വൈത ദർശനം ലഭിക്കുന്നു. ആയതിന് ദൈവത്തിൽ നമ്മുടെ മനസ്സ് സ്പന്ദനം ചെയ്യണം.
ആഹാരവും വസ്ത്രവും മുടങ്ങാതെ തരുന്ന അങ്ങാണ് തമ്പു രാൻ. പ്രപഞ്ചത്തിൽ വസ്തുക്കളെ ദർശിക്കുന്നവനു അതിന്റെ നിസ്സാരത മനസ്സിലാക്കി ഓരോരുത്തരുടേയും ഉള്ളിൽ വസിക്കുന്ന ദൈവത്തെ കണ്ടെത്താൻ സഹായിക്കുന്നതാണ് ഈ പ്രാർത്ഥന ശങ്കരാചാര്വരാൽ അടിസ്ഥാനമിട്ട അദ്വൈത ദർശനത്തിലൂടെ സർവ്വ ജാതിമത സമൂഹങ്ങൾക്കും വേണ്ടി സമക്കായൊരു പ്രാർത്ഥനയാണ് ഗുരുദേവൻ നൽകിയത്.
Question 16.
ദമയന്തിയെയും ബാഹുകനെയും കുറിച്ചു പറയുമ്പോൾ ഉപയോ ഗിക്കുന്ന സംബോധനാ പദങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ കേശിനി യുടെ സ്വഭാവ സവിശേഷതകൾ ലഘു കുറിപ്പായി എഴുതുക.
Answer:
കഥാപാത്രസൃഷ്ടിയിൽ ഉണ്ണായിവാര്യർ ഷേക്സ്പിയറും, കാളി ദാസനുമാണ്.
കഥാപാത്ര ചിത്രീകരണത്തിൽ വാര്യർ ഏറ്റവും ഉചിതമായി പ്രകാ ശിപ്പിച്ചത് ഹംസത്തെയാണ്.
കേശിനിയും ഒരു ദൂതിയാണ്. ബാഹുകനെ തിരിച്ചറിയുവാൻ പരി ശ്രമിച്ചതിൽ ഉണ്ടായ വിശേഷങ്ങൾ ദമയന്തിയോട് പറയുന്നവയാണ് പാഠത്തിലെ സന്ദർഭം, കേശിനി പറയുന്നതിൽ ചില പൊടിവിദ്യക ളുണ്ട്. അവളുടെ വാക്കും യുക്തിയും ചിലവ മറച്ചു വെയ്ക്കു ന്നവയും ദമയന്തിയുടെ മനസ്സിൽ പ്രണയാഗ്നി നിറയ്ക്കുന്നത ണ്. ബാഹുകൻ നളനാണോയെന്ന സംശയത്തിന് മറുപടിയായി ദമയന്തിയുടെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നത് ‘നിഷേധനതയിവൻ നിർണ്ണയം’ എന്നാണ്. കേശിനി മൊഴികൾക്ക് ശേഷമാണത് യന്തി ഉറപ്പിക്കുന്നത്.
ദൈമിയെ വിജനതയിലേക്ക് വിളിക്കുന്നത് പൂർണ്ണശ്രദ്ധയോടെ കേൾക്കുവാനാണ്.
കേശിനി ദമയന്തിയെ സുന്ദരിയെന്ന് വിളിച്ചാണ് ആരംഭിക്കുന്നത്. ഇത് വെറും മുഖസ്തുതിയല്ല. ബാഹുകനിൽ നളനുണ്ടോയെന്ന് സംശയിക്കുന്ന ദമയന്തിയുടെ ശരീരസൗഷ്ഠവം യാഥാർത്ഥ്വങ്ങ ളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ അവസരം നൽകുന്നു.
ബാഹുകനെ ബുദ്ധിമാനായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ദമയന്തി രണ്ടാം സ്വയംവരം നിശ്ചയിച്ചതിൽ കുപിതനായി പെരുമാറിയ നളൻ കുല സ്ത്രീകൾക്ക് കോപം പാടില്ലെന്ന് രാജ്ഞിയായ ദമയന്തിയെ കുറ്റ പ്പെടുത്തണമെങ്കിൽ തീർച്ചയായും ബുദ്ധിമാനാണ്. ഒരു തേരാ ളിക്ക് ഇതിലെന്തു കാര്യമെന്നല്ല കേൾക്കുന്ന ദമയന്തിക്കു തോന്നു ന്നത്. തന്റെ സാക്ഷാതരൂപം അറിയിക്കാൻ കേശിനി ഒരു മാർഗ്ഗ മാണെന്ന് ബാഹുകൻ മനസ്സിലാക്കിയത് കേശിനി അറിഞ്ഞു.
ഇതിനുശേഷം പറഞ്ഞതും നടന്നതുമായ കാര്യങ്ങൾ കേശിനി തന്ത്രപൂർവ്വം ഫലിതമായിയൊന്ന് അറിയിച്ചു. ഇവിടെ ബാഹുക നിൽ നളനുണ്ടെന്ന് ആശങ്കപ്പെടുന്ന ദമയന്തിയെ ഒന്നു ചൊടിപ്പി ക്കുകയാണ് ചെയ്തത്. ദമയന്തി അതു ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും കേശിനിയിൽ തോഴിമാരുടെ ദാസ്യത്തത്തിന്റെ ചില പ്രകടനങ്ങൾ കാണുന്നു. സ്ത്രീരത്നത്തിനു മുമ്പിൽ സ്ത്രീയായ കേശിനി ബാഹുകനെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് സ്ത്രീസഹജമായ കുസൃതിയാണ്. ഒരു ആത്മരതിയുമുണ്ടിതിൽ. അവിടെയുണ്ടായവ പാർത്താൽ ഫലിതമാണ് എന്നതിൽ തോഴിമാരുടെ അധസ്ഥിത മനസ്സിൽ മേൽസ്ഥാനത്തു നിൽക്കുന്നവരെ കളിപ്പിക്കുന്ന കുസൃതിയുണ്ട്. ദമയന്തിയുടെ മനസ്സ് കൂടുതൽ ശ്രദ്ധാലുവായിരിക്കാൻ ഇത് അവസരം ഒരുക്കും.
സമർത്ഥയായ ആ തോഴി ബാഹുകനെ പറഞ്ഞയച്ചതിനുശേഷം ഒളിച്ചു നിന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചതിൽ നളന്റെ ദിവ്യമായ സിദ്ധികൾ കണ്ടെത്തി അത് അവതരിപ്പിക്കുന്നത് ദ്രുതദൗത്വത്തിന് ഇണങ്ങും മട്ടിലാണ്. പുനിര കണ്ട് അവമർദ്ദനം തുടങ്ങിയ നളന്റെ മനപീഡയാണ് കേശിനി അറിയിക്കുന്നത്. ഭക്ഷണസാമഗ്രികൾ കൊണ്ടുവന്ന പ്പോൾ കുംഭത്തിൽ താനെ നീര് നിറഞ്ഞു. അഗ്നി അഹങ്കാരമി ല്ലാതെ അവിടെ കത്തി എന്ന പ്രയോഗത്തിൽ അഗ്നിദേവനോടും വരുണനോടും പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന നളനെയാണ് കാണിക്കുന്നത്. ഋതുപർണ്ണനെ വണങ്ങുന്ന, സാകേതപതിയെ വണങ്ങുന്ന, ബാഹു കനിൽ നളന്റെ ധർമ്മനിഷ്ഠ കാണുന്നു. ദമയന്തിയെ വിവാഹം ചെയ്യുവാനായി ദേവന്മാർ നൽകിയ ദൂത് ദമയന്തിയെ അറിയിച്ച ധർമ്മിഷ്ഠനാണ് നളൻ എന്ന് ദമയന്തി ഇവിടെ ഓർത്തിട്ടുണ്ടാകും. ഋതുപർണനെ വണങ്ങി തേരിലൊതുങ്ങുന്ന ബാഹുകൻ പുനി യെ തൊട്ട് അവ വിളങ്ങിയപ്പോൾ ദമയന്തിയുടെ മനസ്സിൽ ഉത്തരം കിട്ടിയിരിക്കും. ബാഹുകനായി ഒതുങ്ങിക്കഴിയുന്ന നളന്റെ നിസ്സഹായത പ്രിയതമയായ ദമയന്തി ഗ്രഹിച്ചിരിക്കും. കേശിനി പറഞ്ഞ ‘ഒതുങ്ങി’ എന്ന പദത്തിന് ദമയന്തിയുടെ മന സ്സിൽ ആർദ്രതയുണർത്താൻ ശക്തിയുണ്ട്.
Question 17.
നവമാധ്യമങ്ങളുടെ കാലത്ത് പത്രമാധ്യമങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുന്ന പുതുമകളെക്കുറിച്ച് നിരീക്ഷണക്കുറിപ്പ് തയ്യാറാക്കുക.
Answer:
ദൃശ്വമാധ്യമങ്ങളുടെ തള്ളിക്കയറ്റത്തിൽ നമ്മുടെ മാധ്യമങ്ങളുടെ വാർത്തകൾക്ക് പുതുമ നഷ്ടപ്പെടുന്നു. ഇതൊരു വെല്ലുവിളി തന്നെയാണ് ഇതിനെ മറികടക്കുക എന്നതാണ് പ്രശ്നങ്ങൾ നേരി ടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിസന്ധി. തങ്ങളുടെ നിലനിൽപിനു തന്നെ ഭീഷണി ഉയരുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ, പല രീതികളിൽ ചില ഉടച്ചുവാർക്കലുകൾക്ക് അവർ തയ്യാറായി. അതിനവർ സ്വീകരി ച്ചത് വളരെ വൈവിധ്യം നിറഞ്ഞ മാർഗ്ഗങ്ങളായിരുന്നു. അവ
I) വാർത്താവതരണം കാവ്യാത്മകമാക്കുക
പ്രത റിപ്പോർട്ടിങ്ങിന്റെ ശൈലിയിൽ തന്നെ കാതലായ ഉടച്ചു വാർക്കലുകൾ നടത്തുകയാണ് പ്രതമാധ്യമങ്ങൾ ആദ്യം ചെയ്യു ന്നത്. തികച്ചും നിർജ്ജീവമായ വാർത്താറിപ്പോർട്ടിങ്ങ് രീതി മാറ്റി, പകരം ജീവനുള്ള കാവ്യാത്മകത നിറഞ്ഞ പുതുശൈലി സ്വീകരിച്ചു.
മടുപ്പിൽ നിന്നുള്ള മോചനം മാത്രമല്ല, ഭാഷ കാവ്യാത്മകമായ തുകൊണ്ടുള്ള പ്രയോജനം, സാഹിത്യത്തോടുള്ള അടുപ്പം പ്രതവാർത്തയുടെ ഗുണമേന്മ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. നിലവാര
ത്തോത് ഉയരുന്നു. വിരസത അകറ്റുന്ന, ആകർഷണീയത നിറഞ്ഞ കാവ്യാത്മകതകൊണ്ട്, വായനക്കാരന്റെ ഹൃദയത്തെ സ്പർശിക്കാൻ, ഹൃദയത്തിലേക്ക് കടന്നുചെല്ലാൻ പത്രമാധ്യ മങ്ങൾക്കു സാധിക്കുന്നു.
II) നാടകീയ
നാടകീയത എന്നും പ്രതവാർത്തകളുടെ പ്രധാന ചേരുവയാ ണ്. അടുത്തതായി എന്താണ് സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നതെന്ന അളവറ്റ ആകാംക്ഷ ജനിപ്പിക്കുമ്പോൾ ആണ് നാടകീയത ടെ ലെടുക്കുന്നത്. സ്വാഭാവികമായും, പത്രവാർത്തകളുടെ പൊതു സ്വഭാവത്തിന് എതിരാണ് ഈ പുതിയ പ്രവണത. സ്വാഭാവിക മായും പ്രതവാർത്തയുടെ സ്വഭാവത്തിൽ വലിയ തോതിൽ വ്യത്യാസം വന്നു. കാവ്യാത്മകതയും, നാടകീയതയും സമ സമായി ഒത്തുചേരുമ്പോൾ അത് സാഹിത്യസൃഷ്ടിയുടെ ഉത്തമഭാവങ്ങൾ കൈവരിച്ചു എന്നു പറയാം. ഇത് പ്രത വാർത്തകളുടെ പൊതുവായ ആകർഷണീയത വർദ്ധിപ്പിച്ചു.
III) ലേഔട്ടിലെ പുതുമ
നമ്മുടെ മുന്നിലെ ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി, എല്ലാ പ്രത ങ്ങളും ഒരുപോലെ, ഒരേ അച്ചിൽ വാർത്തെടുത്തതുപോലെ സമാനമായിരുന്നു എന്നതാണ്. വ്യത്യസ്തത ആദ്യകാലത്ത് ഉണ്ടാ യിരുന്നില്ല. വാർത്തകളിലും, അവതരിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിലും, പക്ഷം പിടിക്കുന്ന കാര്യത്തിലും, നിലപാടുകളിലും ചിലപ്പോൾ ഓരോ പ്രതവും വ്യത്യസ്തത പാലിച്ചിരിക്കാം. പക്ഷേ ലേ ട്ടിന്റെ കാര്യത്തിൽ അവ ഒരേ ഭാവവും, രൂപവും പ്രകടിപ്പിച്ചു. ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ പ്രതത്തിന്റെ ആകർഷണീയതയും, വ്യക്തി ത്വവും വായനക്കാരനിലേക്ക്, എങ്ങനെ പ്രസരിപ്പിക്കാം എന്നൊരു ചിന്തയും ഈ ലേ ഔട്ട് പരിഷ്കരണത്തിന്റെ പിന്നി ലുണ്ട്. ഒപ്പം തങ്ങൾ ദൃശ്വമാധ്യങ്ങളിൽ നിന്ന് നേരിട്ട വെല്ലുവി ളികളെ എങ്ങനെ മറികടക്കാം, എന്ന വിപ്ലവാത്മകമായ ചിന്തയും കൂട്ടിചേർത്തപ്പോൾ ഏറ്റവും ഹൃദ്വമായ ലേ ഔട്ടു കൾ ഒരുങ്ങിത്തുടങ്ങി. ഇതിന് മറ്റു വിദേശ പ്രതമാധ്യമങ്ങളുടെ പുരോഗമനാത്മക നിലപാടുകളും,പരീക്ഷണങ്ങളും നമുക്ക് മാതൃകയായി
IV) മറ്റു മാധ്യമങ്ങളുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.
പത്രമാധ്യമങ്ങൾ നടത്തിയ മറ്റൊരു രീതി നവമാധ്യമങ്ങളുമായി പ്രതത്തിനു പുതിയ ബന്ധങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു എന്നതാണ്. സൈബർ മാധ്വ മങ്ങളുടെ സാധ്യതകളെ എന്തു കൊണ്ട് തങ്ങൾക്കും ഉപയോഗപ്പെടുത്തികൂടാ എന്നൊരു ചിന്ത യിൽനിന്നാണ് ഈ പുതിയ പരീക്ഷണങ്ങൾ ഉടലെടുക്കുന്നത്. ഇ-മെയിൽ, വെബ്പേജ് ഏറ്റവും ഒടുവിൽ ഇ പത്രം എന്നി ങ്ങനെ ലോകത്തിന്റെ പുതിയ സമ്പ്രദായങ്ങളെ, തങ്ങളുടെ പരമ്പരാഗത രീതികളുമായി കൂട്ടിയിണക്കി, മുന്നോട്ടുപോ കാൻ പ്രതമാധ്യമങ്ങൾക്ക് സാധിച്ചു. ഈ ഒരു തുടക്കം ദൃശ്യ മാധ്യമങ്ങളുടെ അളവറ്റ സ്വാധീനത്തിൽ നിന്ന്, ഒരു പരിധി വരെ പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ പ്രതമാധ്യമങ്ങളെ സഹായിച്ചു എന്നു
പറയാം.
V) വായനക്കാരുടെ പ്രതികരണങ്ങൾ, വിശകലനം, വിശദാംശങ്ങൾ
പ്രതങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലിയ സ്വത്ത് വായനക്കാരാണ്. അവ രുടെ പിന്തുണയാണ് പ്രതമാധ്യമങ്ങളെ താങ്ങിനിർത്തുന്നത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവരുടെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിബദ്ധത വായനക്കാരോടുതന്നെ ആയിരിക്കും. സ്വാഭാവികമായും അവരെ കണക്കിലെടുക്കാതെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് മുന്നോട്ടു പോകാൻ കഴിയില്ല. പ്രതികരണങ്ങൾ, അത് അഭിനന്ദനമായ ലും, വിമർശനമായാലും, കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളും, ഓർമ്മ ടുത്തലുകളുമായാലും ഒരേ പ്രാധാന്യത്തോടെ തുറന്ന മന സ്സോടെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ ഇന്നവർക്ക്, പത്രങ്ങൾക്ക് സാധിക്കു ന്നുണ്ട്. സഹിഷ്ണുതയോടെ വായനക്കാരനും, തങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ ആശയവിനിമയത്തിന്റെ വാതിലുകൾ തുറന്നിടാൻ പ്രതങ്ങൾ ഉത്സാഹിക്കുന്നു.
18 മുതൽ 22 വരെയുള്ള ചോദ്യങ്ങളിൽ ഏതെങ്കിലും മുന്നെണ്ണത്തിന് ഒരു പുറത്തിൽ കവിയാതെ ഉത്തരമെഴുതുക. (സ്കോർ 6 വീതം) (സ്കോർസ് : 3 × 6 = 18)
Question 18.
‘മനുഷ്യ ജീവിതാവസ്ഥകൾ ലോകത്തെവിടെയും ഒന്നാണെന്ന് പരോക്ഷമായി പറഞ്ഞു തരികയാണ് വിവർത്തന കൃതികൾ ചെയ്യുന്നത്’ – ‘പ്രകാശം ജലം പോലെയാണ്’ എന്ന കഥ മുക ളിലെ പ്രസ്താവനയെ സാധൂകരിക്കുന്നുണ്ടോ? വിശദമാക്കുക.
Answer:
വിവർത്തനം ഒരു കലയാണ്. അതു സ്വതന്ത്രവും, വിധേയത്വ ത്തോടെ മൂലകൃതിയോട് അതീവകടപ്പാട് കാത്തുസൂക്ഷിക്കു ന്നതും ആകാം. പക്ഷേ, ഒരു വിവർത്തകൻ മൂലകൃതിയോട് സത്യ സന്ധത പുലർത്തിയിരിക്കണം. അപ്പോൾ മാത്രമെ ഭാഷാതിവർത്തി യായി ഒരു കൃതി നിലനിൽക്കുകയുള്ളു. വിവർത്തനങ്ങളിലൂടെ ചില വിശിഷ്ട കൃതികൾ അവഗണിക്കപ്പെട്ടേക്കാം. അതുപോലെ തന്നെ വിവർത്തകൻ പ്രത്യുല്പന്നമതിത്വം പുലർത്തുകയും വേണം. അതൊരു സിദ്ധിയാണ്. പ്രതിഭാവിലാസം കൊണ്ടുമാത്രം കരഗതമാകുന്നത്. എങ്കിലും അഭ്യാസം കൊണ്ട് കുറെയൊക്കെ മറികടക്കാൻ സാധിക്കുന്നതുമാണത്. കാരണം ഉചിതമായ പദ ങ്ങളും പ്രയോഗങ്ങളും വിവർത്തനം വരുന്ന ഭാഷയിലെയും സംസ്കാരത്തിലെയും മിത്തുകളും വിശ്വാസങ്ങളും മൂലകൃതി യിലെ ആശയങ്ങളോട് ഇണങ്ങിച്ചേരും വിധം സമർത്ഥമായി സന്നി വേശിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഒരു വിവർത്തകൻ വിജയിച്ചെന്നുവരാം. വിവർത്തനം അപ്പോൾ മാത്രമെ ഭാഷകൾക്കിടയിൽ ഒരു പാലമാ യിതീരുകയുള്ളു.
വിവർത്തനം ഏതു ഭാഷയ്ക്കും പുതു ജീവൻ പകർന്നു നൽകുന്നു. വിവർത്തനം ഇല്ലെങ്കിൽ സാഹിത്യം സാർവ്വവ്യാ പിയായി തീരില്ല. ഓരോ ഭാഷയ്ക്കും വിലമതിക്കാനാവാത്ത ഉണർവുകളും അതേസമയം പരിമിതികളും ഉണ്ട്. ഭാഷയുടെ ഏറ്റവും വലിയ പരിമിതി അതിന്റെ അതിർവരമ്പുകൾ സൃഷ്ടി ക്കുന്ന അസ്വാതന്ത്ര്യം തന്നെയാണ്. ഒരു പ്രത്യേക സ്ഥലത്ത് സംസ്കാരത്തിൽ തളംകെട്ടി നിൽക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവ കൂടി യാണ് ഭാഷകൾ. ‘പുറമേയ്ക്കുള്ള അവയുടെ സഞ്ചാരത്തിന് പരസഹായം കൂടിയേ കഴിയൂ. അതിന് മറ്റ് ഭാഷകളുടെ കൈത്താങ്ങ് ആവശ്യമാണ്. ഈ തരത്തിൽ പരസ്പരാശ്രിത ത്വം പേറികൊണ്ടാണ് ലോകഭാഷകൾ നിലനിൽക്കുന്നത്.
സാഹിത്വത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വിവർത്തനങ്ങൾ ഭാഷ കൾക്കിടയിലുള്ള പാലമാണ്. ഈ പാലം ശക്തമല്ലെങ്കിൽ സഞ്ചാരം ദുഷ്കരമാകും. അതുകൊണ്ടുകൂടിയാണ് നല്ല വിവർത്തകരാണ് നല്ല സാഹിത്യകാരൻമാരെയും സൃഷ്ടിക്കുന്ന തെന്ന് പറയുന്നത്.
ആധുനിക കാലത്തോട് എന്നും സംവദിക്കുന്ന കഥകൾ തന്നെ യാണ് മാർകസിന്റേത്. ഏതു കാലത്തും പ്രസക്തമായ കഥാ ന്തരീക്ഷം. പ്രവാസികളായി മാറുന്നവരുടെ നേർത്ത ഗൃഹാതുര ത മലയാളികൾക്ക് ഒട്ടും അന്യമല്ല. തോടും പുഴയും കായലും പാടവും കുളങ്ങളും നിറഞ്ഞ പച്ചപ്പിൽ നിന്ന് മണലാരണ്യത്തിന്റെ ഉഷ്ണക്കാറ്റിലേക്ക് പറിച്ചുനടപ്പെടുന്ന മലയാളി കുടുംബങ്ങളി ലേക്ക് എളുപ്പം സംവദിക്കാൻ കഴിയുന്ന രീതിയിലാണ് ഈ കഥ യുടെ ഘടനയും. ലോകത്ത് എവിടെയും ഏതു സമൂഹത്തിലും എളുപ്പം ഇണങ്ങിചേർന്ന് ഒന്നായി പോകാൻ കഴിയുന്ന മലയാളി യുടെ മാനവിക ഘടനപോലെ അത്ര ലളിതമായിരിക്കുകയില്ല മറ്റു ള്ളവരുടെ ജീവിതാന്തരീക്ഷങ്ങൾ, അതുകൊണ്ടുകൂടിയാണ് മല യാളികളുടേത് നേർത്ത ഗൃഹാതുരതയായി മാറുന്നത്. ഒരു തരം ഉദയ ഗൃഹാതുരത. പ്രവാസിയായി കഴിയുമ്പോൾ നാടിനെ കുറിച്ചും നാട്ടിലെത്തുമ്പോൾ പ്രവാസത്തെപ്പറ്റിയും അവർ സ്വപ്നം കാണും. അങ്ങനെയൊരു ദയ ഗൃഹാതുരത ഈ കഥ യിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾ പേറുന്നില്ല എന്നതു ശ്രദ്ധേയമാണ്. എങ്കിലും മലയാളി അനുഭവിക്കുന്ന പ്രവാസജീവിതത്തിലെ അസ്തിത്വ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് ഈ കഥയുമായി സമാനത നില നിർത്താൻ കഴിയുന്നുണ്ട്.
നമ്മുടെ പൈതൃകവും നമ്മുടെ വേരുകളും നമ്മെ ഭൂതകാലത്തി ലേക്ക് തിരിച്ചുവിളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. കനത്ത ചൂടും, മഞ്ഞും മാത്രമുള്ള മാഡ്രിഡിലെ ആ നഗരതിരക്കിൽ പഴയകാലത്തിന്റെ ഓർമ്മകളെ കൊണ്ടുവരാനാണ് കഥാകൃത്തിന്റെ ശ്രമം. എപ്പോഴും കുട്ടിക്കാലം നയെ വിസ്മയിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. ഒരിക്കലും മറ ക്കാൻ കഴിയാത്ത ഓർമ്മകളുടെ ഒരു കൂമ്പാരമാണ് കുട്ടിക്കാ ലം. നനുത്ത ഓർമ്മകൾ ഇതൾ വിരിയുമ്പോൾ ആ കാലം പൂത്തു വിടർന്ന് മനസ്സിൽ തെളിയും. വാർധക്യമാണ് ഓർമ്മകളുടെ വസ ന്തകാലം. ഇവിടെ ജോവലും ടോട്ടോയും തങ്ങളുടെ പൈതൃക ഭൂമിയുടെ അവശേഷിപ്പുകളായ തുറമുഖവും തീരവും പുനഃ സൃഷ്ടിക്കുന്നത് നഗരത്തിരക്കിൽ, ഫ്ളാറ്റിലെ വരണ്ട അന്തരീക്ഷ ത്തിലാണ്. കുട്ടികളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അവരുടെ ഓർമ്മ കളേക്കാൾ, മുതിർന്നവർ പറഞ്ഞുകേട്ട മങ്ങിയ ചിത്രങ്ങൾ തന്നെ യായിരിക്കും. നിറം പിടിപ്പിച്ച ഭാവനാത്മക യാത്രകൾക്ക് അവരെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ടാവുക.
മാർകേസിന്റെ കുട്ടിക്കാലം നിഴൽ വിരിച്ച് ഈ കഥയിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നുണ്ട്. മുത്തച്ഛന്റെയും മുത്തശ്ശിയോടൊപ്പം ഏകാന്ത മായ ആ ബാല്യം തീർച്ചയായും വന്യമായ സ്വപ്നങ്ങളുടെ കൂട്ടു കാരനായിതന്നെയാണ് മാർകേസ് കഴിച്ചുകൂട്ടിയത്. സ്വാഭാവിക മായും ചരിത്രപരമായും ഐതിഹാസികവും ആയ നിരവധി സംഭ വങ്ങളിലൂടെ ആ ബാല്യം കടന്നുപോയിട്ടുണ്ട്. മിത്തുകളും വിശ ഭാസങ്ങളും ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തിന് പുച്ഛം തോന്നുന്ന രീതിയി ലുള്ള യുക്തിയില്ലാത്ത തെളിവില്ലാത്ത നിരവധി സംഭവങ്ങൾക്ക് ആ കുരുന്നു ഹൃദയം സാക്ഷിയായിട്ടുണ്ടാകാം മുതിർന്നവരുടെ സമൂഹത്തിൽ കുട്ടിയായിരിക്കുമ്പോൾ ഉള്ള കുട്ടിത്തം വഴിമാറു കയും കാഴ്ചപ്പാടുകൾക്ക് വ്യതിയാനം സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യും. വെറുമൊരു നേരമ്പോക്ക് കുട്ടിയുടെ ഹൃദയത്തിൽ വലിയ മാറ്റത്തിനും വിശ്വസ്തമായ നിലപാടിനും കാരണമാ യേക്കാം.
ആ ബാല്യം പിന്നീട് മാർകസിനെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പിന്തു ടർന്നിട്ടുണ്ട്. അതിനേക്കാൾ സവിശേഷതയാർന്ന മറ്റൊന്നും അദ്ദേ ഹത്തെ പിൽക്കാല ജീവിതത്തിൽ സ്വാധീനിച്ചിട്ടില്ല. അതിനേക്കാൾ സംഭവബഹുലമായ മറ്റൊന്നിനും പിൽക്കാല ജീവിതത്തിൽ മാർകേസ് സാക്ഷിയായിട്ടുമില്ല. ആ സുന്ദരവും എന്നാൽ ഒരി ക്കലും തിരിച്ചു വരാത്തതുമായ വർണ്ണശബളിമയാർന്ന ബാല്യം ഈ കഥയിലും തിരനോട്ടം നടത്തുന്നുണ്ട്. തിരിച്ചുവരാത്ത ബാല ത്തിന്റെ നനുത്ത വീണ്ടെടുപ്പുകൾ മാർകസ് നടത്തുന്നത് ഏറ്റവും ബോധപൂർവ്വം തന്നെയാണ്. കുട്ടികളുടെ താൽപര ങ്ങൾക്ക് പൈതൃക ഭൂമിയിൽ തങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്ന വള്ള ങ്ങൾക്കും അപ്പുറമായി കഥാകൃത്തിന്റെ അസാമാന്യമായ അഭി നിവേശം പ്രകാശം പോലെ ഇവിടെ കുതിച്ചൊഴുകുന്നത് കാണാം ജീവിതത്തിന്റെ ഏതേതു നാൽക്കവലകളിൽ കാലം നിങ്ങളെ കൊണ്ടുചെന്നെത്തിച്ചാലും തിരിച്ചുവരാൻ കഴിയുന്ന ആദ്യത്തെ സന്ദർഭത്തിൽ നിങ്ങളുടെ മനസ്സ് ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് കുതിച്ചെ ത്തും. കുട്ടികളിലൂടെ മാർകേസ് അത് സാധ്യമാക്കുന്നു.
നമ്മുടെ സാഹചര്യങ്ങളിലേക്ക് ഈ കഥയെ കൃത്വമായി പറിച്ചുന ടേണ്ട കാര്യമില്ല. ഈ കഥയുടെ ഒരു സാർവ്വജനീനമായ സ്വഭാവ “സവിശേഷത തന്നെയാണ് അതിനു കാരണമായി നിലനിൽക്കു ന്നത്. പ്രത്യേകിച്ച് കുട്ടികളുടെ ലോകം മുതിർന്നവരിൽ നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. ഏതു കാലത്തും ഏതു സംസ്കാര ത്തിലും നിലനിൽക്കാവുന്ന ഒരു കഥാഘടനയാണ് ഈ കഥ യ്ക്കുള്ളത്. അതുകൊണ്ടുത്തന്നെ ഈ കാലം ഒരു സാർവ്വലൗ കീകമായ കാഴ്ചപാടിനാൽ അനുഗ്രഹീതമാണ്.
ഏതു ഭാഷയിലും ഏതു രാജ്യത്തും ഏതു സംസ്കാരത്തിലും ബാല്യകാലം ഒന്നുതന്നെയാണ്. സാഹചര്യങ്ങൾ വിഭിന്നമാകാം പക്ഷേ, വികാരം ഒന്നുതന്നെ. ഭൂഖണ്ഡങ്ങൾ മാറിയാലും രാജ തിർത്തികൾ മാറിമറിഞ്ഞാലും അതിനു മാറ്റമില്ല. ബാലകുതൂഹ ലങ്ങളും, അന്തമില്ലാത്ത ഭാവനയും നിറമുള്ള സ്വപ്നങ്ങളും, എല്ലാം ഒന്നുതന്നെ. അതുകൊണ്ടുതന്നെ നമ്മുടെ സാഹചര്യ ങ്ങളുമായി ഏറ്റവും നന്നായി തന്നെ ഈ കഥ ഇണങ്ങിപ്പോകു ന്നു. നഷ്ടപ്പെടുന്നതിന്റേയും വീണ്ടെടുക്കലിന്റേയും ഏറ്റവും ശക്തമായ വഴികളിലൂടെയാണ് നാം മലയാളികൾ കടന്നുപോ കുന്നത്. അതിൽ ഏറ്റവും ശക്തം നമ്മുടെ മാതൃഭാഷയാണ്. കൊഴി ഞ്ഞുപോകുന്ന തനിമയുടെ വീണ്ടെടുക്കലാണ്. അടുത്ത തല മുറകളിലേക്ക് പകർന്നുകൊടുക്കേണ്ട ആ ഭാഷാമൃതം നമ്മുടെ കൈക്കുമ്പിളിൽ നിന്നുതന്നെ ചോർന്നുപൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കു ന്നു.
തലമുറകൾക്ക് ശേഷം നമുക്ക് കൈമോശം വന്ന ആ നഷ്ട പ്പെട്ട സൗഭാഗ്യങ്ങളെ കുറിച്ചോർത്ത് നെടുവീർപ്പിടുന്ന അവസ്ഥ യിൽ അതിൽ പ്രഥമ സ്ഥാനം മാതൃഭാഷയ്ക്ക് ആവരുത്. രണ്ടാ മത് നമ്മുടെ പ്രകൃതി നാം തീറെഴുതി കൊടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കു ന്നു. മണ്ണും ജലവും ധാതുക്കളും വായുവും നാം ചൂഷണത്തിന് വിധേയമാക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അമിതമായ ഈ ദുരുപയോഗം, ഭാവിയിൽ ഇരുളടഞ്ഞ ഒരു ദയനീയ പതനത്തിലേക്ക് തന്നെ യാവും നമ്മെ തള്ളിവിടുക. അനന്തര തലമുറകൾക്ക് ജോവലി നെയും, ടോട്ടോയേയും പോലെ ജലമില്ലാത്ത പ്രതലങ്ങളിൽ വെളി ചപ്രവാഹങ്ങളിൽ കപ്പലുകൾ പായിക്കേണ്ടിവരും. നഷ്ടമാകുന്നവ എത്ര അമൂല്യമാണെന്ന് തിരിച്ചറിയാതെ വരുമ്പോഴാണ് നഷ്ട ത്തിന്റെ തീവ്രത വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നത്. നമ്മുടെ മണ്ണിൽ പുതുതലമുറ കൾക്ക്, കഴിഞ്ഞുപോയ കാലങ്ങളിലെ അസുലഭ സൗഭാഗ്യങ്ങളെ കുറിച്ചോർത്ത് ഭാവനാലോകങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുവാൻ ഇടവരരുത്. ഈ കഥ അങ്ങനെ ചില ഓർമ്മപ്പെടുത്തലും നടത്തുന്നുണ്ട്.
Question 19.
അഗ്നിവർണ്ണന്റെ കാലുകളിൽ അടിച്ചുതളിക്കാരി രംഗപ്രവേശം ചെയ്യുന്നതോടെ നാടകത്തിനു കൈവരുന്ന സാമൂഹ്യമാനം വ്യക്തമാക്കുക.
Answer:
‘അഗ്നിവർണ്ണന്റെ കാലുകൾ’ എന്ന നാടകത്തിൽ ഏറ്റവും നിർണ്ണാ യകമായ സന്ദർഭത്തിലാണ് അടിച്ചുതളിക്കാരി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്. ഏറ്റവും കൗതുകകരമായ കാര്യം രാജാവിന്റെ വരവിനായുള്ള കൊമ്പുവിളിക്കുശേഷം, പ്രേക്ഷകരും, കഥാപാത്രങ്ങളും, രാജ് തവും പ്രതീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുമ്പോഴാണ് തികച്ചും അപ്രതി ക്ഷിതമായി കിണ്ടിയും, വെള്ളവും ആയി കൊട്ടാരം അടിച്ചുതളി ക്കാരി വരുന്നത്. അടിച്ചുതളിക്കാരിയെ കാണുമ്പോൾ പോലും ആശങ്കയാണ്. ഇതും രാജാവാകുമോ? രാജാവ് പെണ്ണാണോ? അവിടെയും തിരുത്തുവരികയാണ്. രാജാവ് എന്തായാലും ആണു തന്നെ. കുഴലൂത്തുകാരുടെ അകമ്പടിയോടെയാണ്, കൊട്ടാ രത്തിലെ അടിസ്ഥാനവർഗ്ഗത്തൊഴിലാളിയും എന്നത് സമത്വത്തി ന്റെയും സാഹോദര്യത്തിന്റെയും, സ്വാതന്ത്ര്വത്തിന്റേയും അടയാള മായി വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടുന്നു, ആക്ഷേപഹാസ്യം, പരിഹാസത്തിന്റെ തലങ്ങളിലേക്ക് ഉയരുന്ന നാടകസന്ദർഭമാണത്.
അടിച്ചുതളിക്കാരിയുടെ വരവ് നാടകത്തെ ഒരു ദന്തഗോപുര ത്തിൽ നിന്ന്, ഉയർന്ന തലത്തിൽ നിന്ന് താഴേക്കിറക്കുന്നുണ്ട്. അതുവരെ പറഞ്ഞുവെച്ചിരുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ ഒരു തിരുത്ത് സംഭ വിക്കുന്നുണ്ട്. എല്ലാവർക്കും മുകളിലായി അടിച്ചുതളിക്കാരി പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെടുന്നു. അടിച്ചുതളിക്കാരി സാധാരണക്കാരിയാണ്. സാധാരണ രീതിയിൽ ചിന്തിക്കുന്നവർ അന്നന്നത്തെ കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് ആകുലപ്പെടുന്നവർ, വലിയ ചിന്തകളോ, തത്ത്വപ്രശ്ന ങ്ങളോ, താത്വിക സമീപനങ്ങളോ അവൾക്കില്ല. അടിച്ചുവാരണം, വൃത്തിയാക്കണം. തന്റെ ജോലി കൃത്വമായി ചെയ്യണം. ഏത് അധി കാര കേന്ദ്രങ്ങളിലായാലും, എത്ര ഉന്നതരായാലും തന്റെ ജോലി യിൽ യാതൊരു തടസ്സവും വരാൻ ഇഷ്ടപ്പെടാത്തവൾ.
അടിച്ചുതളിക്കാരിയോട് ‘ഈ കാലുകളും ഇവിടെ നിന്ന് അടിച്ചു വാരിക്കളയുമോ’ എന്നു ചോദിക്കുന്ന കേവലരാമനോട് ക്കൊന്നും അറിയേണ്ടകാര്യമില്ല. എന്റെ ജോലി നോക്കണം’ എന്നാ ണവൾ മറുപടി പറയുന്നത്. തന്റെ ജോലിയോടും, തനിക്കു ജോലി തന്ന അധികാരമുള്ളവനോടും മാത്രം കൂറുപുലർത്തുന്നവൾ. അതിനപ്പുറമുള്ള കാര്യങ്ങളൊന്നും തന്റെ കാര്യമല്ലെന്നാണവർ കരുതുന്നത്. തന്നെ ചുമതലപ്പെടുത്തിയ കർത്തവ്യങ്ങളിൽ നിന്ന വൾ ഓടിയൊളിക്കുന്നില്ല. അന്വേഷണങ്ങളോ, ഭരണസ്തംഭനമോ അവളുടെ വിഷയമല്ല. തന്റെ കർമ്മം, തന്റെ ജോലി ആ മണ്ഡല ത്തിൽ മാത്രം മുഴുകുന്ന അടിച്ചുതളിക്കാരി ചില ഓർമ്മപ്പെടുത്ത ലുകൾ തന്നെ നാടകത്തിൽ അഴിച്ചുവിടുന്നുണ്ട്.
ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടറ്റവും കൂട്ടിമുട്ടിക്കാൻ പെടാപാടുപെടുന്ന സാധാരണ ജനത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയാണ് ഈ നാടകത്തിലെ അടി ച്ചുതളിക്കാരി. തന്റെ കർമ്മമണ്ഡലത്തോട് കൂറുമാത്രം പുലർത്തുന്ന ആ സാധാരണകൊട്ടാരം ജോലിക്കാരി ഒരു മാതൃകയാണ്. സുഖ ലോലുപതയിൽ മുഴുകി, ഭോഗാസക്തിമാത്രം കൈമുതലായ ഒരു രാജാവിന്റെ അനാസ്ഥക്കെതിരെ, കെടുകാര്യസ്ഥതയ്ക്ക് എതിരെ, അധികാരപ്രീണനത്തിനും, അഹങ്കാരത്തിനും നേരെ ചൂലുകൊണ്ട് ഒരു മറുപടി. അതാണ് അടിച്ചുതളിക്കാരി.
അടിച്ചു വൃത്തിയാക്കി, ചാണകവെള്ളം തളിച്ച് ശുദ്ധിയാക്കുക. ചേട്ടയെ അടിച്ചു പുറത്താക്കി ലക്ഷ്മിയെ കുടിയിരുത്തുക. കൊട്ടാരത്തിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്ന അധികാര ജീർണ്ണതയ്ക്കു നേരെ വീഴുന്ന ആദ്യത്തെ എളിയ ആയുധമാണ് ചൂൽ. അടിച്ചു തളിക്കാരിയോട് ആയുധങ്ങളുമായി അനവസരത്തിൽ പ്രത ക്ഷപ്പെട്ടത് എന്താണ്? എന്നു ചോദിക്കുമ്പോൾ ‘ആയുധമെന്തിനാ, ശിക്ഷിക്കാനല്ലാതെ? എന്നാണ് മറുചോദ്യം. ഇവിടെ ശുദ്ധീകരണ മാണ് നടക്കുന്നത്. ജനങ്ങളുടെ ശുദ്ധീകരണ പ്രക്രിയയിൽ പെട്ടാണ് ചരിത്രത്തിലെ പല ഏകാധിപതികളും വീണുപോയത്. തുത്തെറിയപ്പെട്ടത്.
അടിച്ചുതളിക്കാരിയുടെ വരവോടുകൂടിയാണ് നാടകത്തിന് ‘അനക്കം’വെച്ചത്. ചലനങ്ങളില്ലാത്ത ഒരു പോക്കിൽ ചലനങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാൻ, മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാൻ ആ സാധാരണക്കാരിക്ക് സാധിക്കുന്നുണ്ട്. മടുപ്പിക്കുന്ന ആ രാജകീയ ഭരണത്തിന് താൽക്കാലികമായെങ്കിലും ഒരു വിരാമമുണ്ടാക്കാൻ അടിച്ചുത ളിക്കാരിക്ക് സാധിച്ചു. ഒടുവിൽ അടിച്ചുതളിക്കാരിയോട് സങ്കടം ബോധിപ്പിക്കുന്ന സന്ദർഭം നമുക്ക് നാടകാന്ത്യത്തിൽ കാണാം. ചിന്താരാമൻ പറയുകയാണ് “നിങ്ങൾ കൊട്ടാരത്തിലെ അടിച്ചു തളിക്കാരി ആയതുകൊണ്ടുതന്നെ നിങ്ങളാണ് യഥാർത്ഥ രാജാ വ്” അപ്പോൾ കേവലരാമൻ തിരുത്തുകയാണ്. “രാജാവല്ല രാജ്ഞി. ഇവിടെ എല്ലാം ഒന്നിച്ചടിച്ചുതളിച്ച് വൃത്തിയാക്കണേ ഒരു അപേക്ഷയായി അത് മാറുന്നു. ആ അപേക്ഷയിൽ അടിച്ചുതളി ക്കാരി കുദ്ധയാകുന്നുണ്ട്. “ഇതെന്റെ ജോലിയാണ്. ആരും അതെന്നെ പഠിപ്പിക്കേണ്ട?” തന്റെ കർമ്മമണ്ഡലത്തിന്റെ രാജ്ഞി യാണ് ആ അടിച്ചുതളിക്കാരി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഒരു മാതൃക യും. ഭരിക്കാനറിയാത്ത, അല്ലെങ്കിൽ മനസ്സില്ലാത്ത രാജാവും, രാജാവില്ലാത്ത രാജ്യത്തെ രാജഗുരുവും, വിദൂഷകനും കൊത്തു വാളും വാഴുന്ന നാട്ടിൽ അങ്ങനെ ജോലിയറിയുന്ന ഒരു അടി ചുതളിക്കാരി ഉള്ളതുതന്നെ ഭാഗം. അതുതന്നെയാണിതിലെ അന്തസത്തയും!
Question 20.
‘കൊല്ലുന്നതിനേക്കാളും ശല്യമായിട്ടുള്ളൊരു
കൊള്ളവാക്കല്ലാതൊന്നും ചൊല്ലുകയില്ലദ്ദേഹം
(ശീലാവതി ചരിത്രം നമ്പ്യാർ)
‘പിന്നെ നീ നിനക്കൊത്തദിക്കിനു പൊയ്ക്കൊള്ളണം
നിന്നിനിക്കാലം കളഞ്ഞിടായ്ക വെറുതെ നീ
(മഹാഭാരതം കിളിപ്പാട്ട് – എഴുത്തച്ഛൻ)
‘മലയോരത്തമ്മയിരുന്നു
ദഹിപ്പതു കണ്ടു കലങ്ങി
മുലപാതി മുറിഞ്ഞവളാറ്റിൻ
കരയിൽ കനലായി വിളിച്ചു’
(കിരാതവൃത്തം – കടമ്മനിട്ട)
ചൂഷണത്തിനും അപമാനത്തിനും വിധേയമാകുന്ന കാര്യത്തിൽ എന്നും സ്ത്രീയും പ്രകൃതിയും ഒരേ തട്ടിലാണെന്ന് മേൽ സൂചി ഷിച്ച വരികൾ വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ടോ? നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം ചുരുക്കി വിവരിക്കുക.
Answer:
കുഞ്ചൻനമ്പ്വാരുടെ കവിതയിൽ ഭർത്താവിന്റെ കുത്തുവാക്കു കൾ കേൾക്കുന്ന പതിവ്രതയായ ഭാര്യയുടെ സഹനമാണുള്ളത്. എന്തിനും ഏതിനും കുറ്റം പറയുന്ന ഭർത്താവ്. മുനിയായിട്ടും വീട്ടിനകത്ത് ഭാര്യയുടെ മുമ്പിൽ പുരുഷന്റെ അധികാരം കാണി ക്കുന്നു. 18-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഗൃഹാന്തരീക്ഷമായിരിക്കാം പുരാ ണകഥയിൽ ചേർന്നിരിക്കുന്നത്. സ്വന്തം നാടും നാട്ടുകാരും പുരാണ കഥകളിൽ ഉൾക്കൊള്ളിച്ച കവിയാണല്ലോ കുഞ്ചൻ നമ്പ്യാർ.
18-ാം നൂറ്റാണ്ടിലും ആധുനിക യുഗത്തിലും സ്ത്രീയെന്നും അടി ചമർത്തപ്പെട്ടവളാണ്. അവൾക്ക് ദുരിതങ്ങളേയുള്ളു. പ്രതികരി ക്കാനും പ്രതിരോധിക്കാനും കഴിയാത്ത സാഹചര്യം.
ഇന്നത്തെ അവസ്ഥയെന്താണ്? സ്ത്രീക്ക് അനുകൂലമായി നിരവധി നിയമങ്ങൾ നടപ്പിലായ സമൂഹമാണ് ഇന്നത്തേത്. 2015 – ലാണ് റേഷൻ കാർഡിൽ നിന്നും അച്ഛനെ മാറ്റി ഗൃഹനായികയുടെ പേരി ലാക്കിയത്. സ്ത്രി പരാതി നൽകിയാൽ അതിന് നടപടികൾ ഉട നെയാണ്. എല്ലാ മേഖലയിലും സംവരണം നടപ്പിലായിരിക്കുന്നു. സ്ത്രീ ശാക്തീകരണ പരിപാടികൾ നിരവധിയാണ്. ഇതിനാൽ സ്ത്രീയുടെ ശക്തിയും ആത്മവിശ്വാസവും വർദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്.
സ്ത്രീയുടെ വൈകാരികലോകത്ത് വലിയ മാറ്റം വന്നിട്ടുണ്ട്. അവൾ പ്രതിഷേധിക്കുന്നുണ്ട്. തിരുവനന്തപുരത്ത് അമൃത എന്ന പെൺകുട്ടി അസഭ്യം പറഞ്ഞ നാല് പൂവാലന്മാരെ കണക്കിന് തല്ലിയത് ചാന ലിൽ വന്നതാണ്. അതിനെത്തുടർന്ന് കോടതിയും കേസുമായി സാമൂഹ്യനിയമങ്ങൾ അമൃതക്കു പിറകെ വന്നുകൊണ്ടിരിക്കും. എന്നാലും അമൃത കാണിച്ചത് ര്വമായിരുന്നു. ബാറിൽ പോയി വെള്ളമടിച്ച് ബഹളം വയ്ക്കുന്ന സ്ത്രീകളുണ്ട്. സ്ത്രീയാ യതിനാൽ അത് മോശമായി. പൂവാലന്മാരെ ചെരിപ്പുകൊണ്ടടി ക്കുന്ന പെൺകുട്ടികളുടെയെണ്ണവും വർദ്ധിക്കുന്നു. കാമാസ ക്തിയോടെ സ്ത്രീയെ നോക്കിയാൽ സ്ത്രീക്ക് കേസു കൊടു ക്കാം. കുടുംബശ്രീ, ജനി പദ്ധതികൾ സ്ത്രീ കൂട്ടായ്മയെ ശക്തിപ്പെടുത്തിയ നാടാണ് കേരളം. എങ്കിലും ഇന്നും സൗമ്യ മാരും ജിഷമാരും ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. വീട്ടിൽ ഇന്നും അടുക്കളയിലെ വിറകിൽ പുകയൂതി ഊതി തീ പിടിപ്പിക്കുന്നത് സ്ത്രിയാണ്. അവർ തന്നെയാണിപ്പോഴും മാറാത്ത ടെക്നോള ജിയുള്ള അലക്കുയന്ത്രം. അവൾക്കു വേണ്ടിയാണിന്നും ചൂൽ സൂക്ഷിക്കുന്നത്. അവർക്കായാണ് നാം.
കുഞ്ചൻനമ്പ്യാരുടെ കാലഘട്ടത്തിലും ഇങ്ങനെ ഒരു അവസ്ഥ സ്ത്രീക്കുണ്ടായിരുന്നു. എന്തെടുത്താലും കുറ്റം, എടുത്തില്ലെ ങ്കിലും കുറ്റം. അന്തമില്ലാത്ത ശകാരം വിളികൾ, ചീത്ത പറച്ചിൽ…. ഇവ കേട്ടും കുടുംബത്തിനായി പണിയെടുത്തിരുന്നത്, നമ്പ്യാ രുടെ കാലത്തും സ്ത്രീകൾ തന്നെയാണെന്നത് നമ്മെ വേദനിപ്പി ക്കുന്നു. മാത്രമല്ല, ഈ യുഗത്തിൽ നമ്മുടെ വീടുകളിൽ സ്ത്രീ കേൾക്കുന്ന അതേ ശകാരങ്ങൾ തന്നെയാണ് നമ്പ്യാരുടെ കാലത്തും അവൾ കേൾക്കുന്നത്. നൂറ്റാണ്ടുകൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും സ്ത്രീ വീടിനകത്ത് കൂട്ടിലെ തത്ത തന്നെയല്ലെ?
സ്ത്രീ സഹിക്കപ്പെടേണ്ടവളാണ് എന്ന ബോധത്തോടെ ചരിത്രകാലം മുതൽക്കിന്നുവരെ സ്ത്രീയെ ഉപസ്ഥാനത്തു നിർത്തിയാണ് സമൂഹം കണ്ടിരുന്നത്. ഒരു നാട്ടിലെ സാമൂഹികനി തി അറിയാൻ അവിടത്തെ സ്ത്രീകളുടെ അവസ്ഥ പരിശോധി ച്ചാൽ മതി എന്നു പറയാറുണ്ട്. സ്ത്രീയുടെ സാമൂഹിക പദവി, അവളുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ മാനിക്കുന്ന സാംസ്ക്കാരികാവസ്ഥ, അധികാരത്തിന്റേയും നിയമവ്യവസ്ഥിതിയുടേയും ഉന്നതമായ പടവുകളിൽ അവൾക്കുള്ള സ്ഥാനം, വിവേചനത്തിന്റെ മുള്ളുകൾ വിതറാത്തതും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ചിറകുകൾ അരിയാത്തതുമായ പൊതു ഇടങ്ങൾ എന്നിവയൊക്കെ സ്ത്രീ പദവി അളക്കാനുളള വിവിധ സൂചകങ്ങളാണ്.
സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആധുനികചിന്തകൾ കടന്നു വരുന്നതിനുമുമ്പുതന്നെ എഴുത്തച്ഛൻ സ്ത്രീ പദവിയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിരുന്നു എന്നതിനുദാഹരണമാണ് പാഠഭാഗം. എഴുത്തച്ഛന്റെ ശകുന്തള പുരുഷന്റെ സാമൂഹിക നീതിയുടെ കളങ്ങൾ എത്രമാത്രം സ്ത്രീവിരുദ്ധമാണെന്ന് കാട്ടിത്തരുന്നു. ആത്മാഭിമാനമുള്ളവളാണ് ശകുന്തള. ദുഷ്യന്തന്റെ അധിക്ഷേപ ങ്ങൾക്ക് ഉരുളയ്ക്കുപ്പേരി കണക്കെ ശകുന്തള മറുപടി നൽകുന്നു. പർവ്വതവും കടുകും തമ്മിലുള്ള അന്തരമുണ്ട് നമുക്കു തമ്മിൽ എന്നും അത് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള ജ്ഞാനം ദുഷ്യന്തനില്ല എന്നും ശകുന്തള വിളിച്ചു പറയുന്നു.
തന്റെ ജന്മം ദുഷ്യന്തന്റെ ജന്മത്തേക്കാൾ ശ്രേഷ്ഠമാണ് എന്നും നല്ലവരെ നിന്ദിക്കുന്നതിലൂടെ സന്തോഷിക്കുന്ന ദുർജ്ജനം കണ്ണാടി കാണുന്നതുവരെ തങ്ങൾ വിരൂപരാണെന്ന് തിരിച്ചറി യുന്നില്ല എന്നും കൊല്ലിനും കൊലയ്ക്കും അധികാരമുള്ള രാജാവിനോട് സധൈര്യം പറയുന്ന ശകുന്തള ആത്മവിശ്വാസവും ആത്മാഭിമാനവുമുള്ളവളാണ്. ഒടുവിൽ പശ്ചാത്തപിക്കുന്ന ദുഷ്യന്തനോട് ക്ഷമിക്കാനും അവൾ തയ്യാറാകുന്നു.
ഈ കവിതയിൽ കാണുന്ന പരിസ്ഥിതിക്കും അതിന്റെ വിനാശ ത്തിനുമൊപ്പം സാംസ്കാരികമായ വിനാശവും സംഭവിക്കുന്നു ണ്ട്. കാടിനെ തകർത്തെറിയുമ്പോൾ നാഗരികതയിൽ നിന്നും വ ശ്വസ്തമായ ഗ്രാമീണ സംസ്കൃതിയാണ് തകരുന്നത് എന്നീ കവിത തെളിയിക്കുന്നു.
നിറായ വനത്തിലാണ് കാട്ടാളൻ നിൽക്കുന്നത്. നെഞ്ചത്ത് ഒരു കുന്തം കുത്തിയാണ് കാട്ടാളൻ നിൽക്കുന്നത്. പടയണിയിൽ ഭൈരവിക്കാലം വരുമ്പോലൊരു കാഴ്ചയാണിത്. ഇവിടെ കാട്ടാ ളന്റെ നെഞ്ചിലെ പന്തം കാട്ടാളൻ സ്വയം തറച്ചതാണോ? എങ്കിൽ ഇതൊരു കലാരൂപം പോലൊരു പ്രകടനമായി മാറും. അതിനാൽ നെഞ്ചത്ത് തറച്ച പന്തം കാടു തകർത്തവർ കുത്തിയതാണ്. അല്ലെ ങ്കിൽ തന്റെ കാടു തകർന്നവരുടെ ഭയവും വേദനയും കാട്ടാ ളന്റെ നെഞ്ചിൽ എരിയുന്ന പന്തമാണിത്. കാടിന്റെ ആകാശത്ത് അച്ഛൻ ചത്തു കിടക്കുന്നു. കരിമേഘമാകാം ആ അച്ഛൻ. തുടർന്നുള്ള വരികളിൽ ആ സൂചനയുണ്ട്. അതു മലയോരത്തി രുന്ന് ദുഃഖിക്കുകയാണ്. മരം പോയ മാമലകളുടെ താഴ്വാരങ്ങ ളുടെ വരൾച്ച ഇവിടെ കാണാം. കാട്ടാളൻ വേഴാമ്പലിനെപ്പോലെ മഴയ്ക്കായി കാത്തിരിക്കുകയാണ്. ഈ കാട് കാട് അല്ലാതെയാ യിരിക്കുന്നു. കാകോളക്കടലാണിപ്പോൾ. കടുത്ത വേദനകളുടെ കോട്ടയാണിത്. അതിൽ കരിമരണം കാവലിരിക്കുന്നു.
ഇടിമിന്നൽ പൂത്തിരുന്നതായിരുന്നു മാനം. അതിൽ കിനാക്കളാ യിരുന്നു വിതച്ചിരുന്നത്. തുളസിക്കാടുകൾ പോയി. ഈറൻമു ടികൾ കോതിയ സന്ധ്യകൾ പോയി. ഇതിൽ സന്ധ്യകളിൽ പരി സ്ഥിതിയും വൈയക്തിക ജീവിതവും കാണുന്നു. പച്ചകൾ പച്ചക്കാളയെന്നും പുൽച്ചാടിയെന്നും വിളിക്കും. ചാടി നടന്നി രുന്ന മുത്തങ്ങപ്പുല്ലുകൾ നഷ്ടമായി. അമ്പിളി പ്രതിഫലിച്ചിരുന്ന കറുകപ്പുല്ല് പൊയ്പോയി. ചിലങ്കകൾ കെട്ടിയ കാറ്റും തരിവള കെട്ടിയ കാട്ടാറും ഇല്ലാതായി. മുളനാഴിയിൽ നിറച്ച് പഴഞ്ചാറും ഇല്ലാതായി.
ഈ പരിസ്ഥിതി വിനാശത്തോടുള്ള പ്രതിഷേധം കവിതയിൽ നിറ യുന്നുണ്ട്. തീണ്ടി അശുദ്ധം വരുത്തിയ ആൾ കാട്ടാള കുല നിയമം അനുസരിച്ച് കൊല്ലപ്പെടേണ്ടവർ തന്നെ, പരിസ്ഥിതി മനു ഷ്വന്റെയും ജീവജാലങ്ങളുടെയും ആവാസമാണ്. അത് തീണ്ടു അവൻ പുരാതനമായ ആചാരങ്ങളുടെ രീതിയിൽ അശുദ്ധമാക്ക പെടേണ്ടവർ ആണ്. ചരിത്രത്തിൽ സംഭവിച്ചത് തിരിച്ചാണ്. നാഗ രികന്റെ ശരീരവും വീടും തൊട്ടു തീണ്ടിയ മണ്ണിന്റെ മക്കളെ അ ദ്ധമാക്കി മാറ്റിയ ചരിത്രം. വനമൂർച്ഛയിൽ എല്ലാ ദുഃഖങ്ങളും തക രുമെന്നും താൻ അന്നു ചിരിക്കുമെന്നും ആശിക്കുന്ന കാട്ടാളൻ ഏതൊരു കാലഘട്ടത്തിന്റെയും ഉള്ളിൽ പടരുന്ന പ്രകൃതി പ്രമ ത്തിന്റെ ഗായകനാണ്. കാമുകനാണ്. വനം അന്വമായി കാണ പെടുകയും ജീവിതം വനമോടികളിൽ ആടിത്തെളിയുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു കാലമാണ് കാട്ടാളന്റെ സ്വപ്നവും പ്രതീക്ഷയും.
കാട്ടാളന്റെ ദർശനം വനജീവിതത്തിന്റെ തകർച്ചയിൽ നിന്നും രൂപാ ന്തരപ്പെട്ടതാണ്. സംസ്കാരത്തിന്റെ വേർതിരിവുകൾ ഉണ്ടാക്കി ഒരു നഗരം വെട്ടിപ്പിടിച്ചവർ എന്നും പണിക്കായി തയ്യാറാക്കി നിർത്തിയ ഒരു അടിയാളവർഗ്ഗം ഉണ്ട്. മണ്ണിന്റെ മക്കൾ. അവർക്ക് എല്ലാം നിഷേധിച്ചിരുന്നു. ദൈവത്തേയും വിദ്യയേയും മനുഷ പാരമ്പര്യത്തെയും തീണ്ടലും അയിത്തവും കൊണ്ട് മേലാളർ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഉയർന്ന പടവുകളിൽ കഴിഞ്ഞു. മണ്ണിന്റെ ചെളിയും ചേറും പുരണ്ടവർ നാട്ടിൽനിന്നും നഗരങ്ങളിൽ നിന്നും പുറത്താക്കപ്പെട്ടു. മേലാളന്റെ തീണ്ടലും അശുദ്ധവും നടപ്പിലാ ക്കേണ്ടത് അടിയാളവർഗ്ഗമായിരുന്നു എന്ന് കാട്ടാളൻ വിളിച്ചറിയി ക്കുന്നു. കാട് തീണ്ടി അശുദ്ധമാക്കുന്നവരെ അശ്വമാരായി അകറ്റേണ്ടതായിരുന്നു. എങ്കിൽ കാടും കാട്ടിലെ ജീവിതവും ഇവിടെ നശിക്കില്ലായിരുന്നു.
Question 21.
ഒരു സഞ്ചാരി കവിയും നോവലിസ്റ്റുമൊക്കെയാവുമ്പോൾ അദ്ദേ ഹത്തിന്റെ യാത്രാ വിവരണത്തിനു കൈവരുന്ന മെച്ചം ‘ബദരിയും പരിസരങ്ങളും എന്ന പാഠഭാഗത്തെ ആസ്പദമാക്കി വിശകലനം ചെയ്യുക.
Answer:
യാത്രകളും, യാത്രികരും മലയാളിയുടെ വ്യക്തിസ്വത്വത്തെത്തന്നെ നിർണ്ണയിച്ച ചരിത്രവസ്തുതകളാണ്. നമ്മുടെ നാട് അനേകരുടെ ഇടത്താവളം തന്നെയായിരുന്നു. നമ്മുടെ ഈ കൊച്ചു കേരളത്തി ലേക്ക് എത്തപ്പെട്ടവരുടെ നിരതന്നെ നീണ്ടതാണ്. വിദേശശക്തി കൾ മുതൽ ഒറ്റപ്പെട്ട സഞ്ചാരികൾ വരെ. അവരുടെ വരവുകൾ നമ്മെ നിരന്തരം നവീകരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. നമ്മുടെ ചുറ്റുപാടു കളെ പുനർനിർവ്വചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇങ്ങോട്ടുവന്ന സഞ്ചാരി കളെപോലെ, നമ്മുടെ നാടിനു പുറത്തേക്കും യാത്രചെയ്ത് വിശ്വ വിജയം നേടിയ അനേകരുണ്ട്. തങ്ങൾ ചെല്ലുന്ന ഓരോ നാട്ടിലും നമ്മുടെ ഈ കൊച്ചുകേരളത്തിന്റെ മഹിമ വാനോളം ഉയർത്തിപി ടിച്ചുകൊണ്ട്, സഞ്ചാരത്തെ അലൗകികമായ തലത്തിലേക്ക് ഉയർത്തിവിട്ടവർ. ആ യാത്രികരിലെ ഒരു മഹത്തായ കണ്ണിയെന്ന് എസ്.കെ. പൊറ്റക്കാടിനെ വിളിക്കാം. അദ്ദേഹം നമുക്കായി ഒരു പുതിയ ലോകജാലകം തുറന്നിട്ടുതന്നു. സഞ്ചാരസാഹിത്വം. അനു ഭാവിഷ്ക്കാരങ്ങളിലൂടെ പുതിയ ഭൂഖണ്ഡങ്ങൾ കാണിച്ചുതന്നു. അങ്ങനെ തങ്ങളെപോലെ, തങ്ങളിൽ നിന്നകലെ മറ്റൊരു ജനത തിയെ കണ്ടുമുട്ടാനായ സന്തോഷത്തിലേക്ക് ഓരോ മലയാളിയും കടന്നുവന്നു.
എസ്.കെ.യുടെ സഞ്ചാരസാഹിത്യം, മലയാള സാഹിത്യത്തിൽ ഗദ്വസാഹിത്യത്തിന്റെ പുതിയ ഉണർവ്വിനു തന്നെ വഴിവെച്ചു. ഒരു പുനർജീവന മന്ത്രമായി അതു മാറി. ലോകത്തിന്റെ കോണുക ളിലേക്ക് അങ്ങോളമിങ്ങോളം, സഞ്ചരിച്ച് എസ്.കെ. ഒരു പുതിയ സാഹിത്വവിഭാഗത്തിന്റെ കാണാപ്പുറങ്ങൾ നമുക്ക് കാട്ടിത്തന്നു. വിദൂര ദേശങ്ങളെ മിഴിവോടെ, അക്ഷരങ്ങളിലൂടെ വരച്ചുവെച്ചു. ഒഴുക്കുള്ള തെളിച്ചമുള്ള ഗദ്യം പകർന്നു തന്ന എസ്.കെ. തന്റെ പാണ്ഡിത്യപ്രകടനത്തിന് ഒരു വേദി സ്വയം സൃഷ്ടിച്ചില്ല. സംസ്ക തത്തിന്റെ അധികഭാരംകൊണ്ട്, വായനയുടെ സുഖം കളഞ്ഞി ല. തികച്ചും, നിരീക്ഷണപടുവായ ഒരു സഞ്ചാരി, അതൊരു പ്രത പ്രവർത്തകന്റെ തീക്ഷ്ണമായ അന്വേഷണത്വരയിൽ നിന്ന് ഉടലെ ടുത്തതുപോലെയുള്ള നിരീക്ഷണപാടവം. അതോടൊപ്പം ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ ആഴമുള്ള കാഴ്ചയും, സൗന്ദര്യഭ്രമവും ഒത്തു ചേർന്നപ്പോൾ സഹജമായ ഒരു സഞ്ചാരദലി, പിറന്നു. സഞ്ചാര സാഹിത്വശാഖയ്ക്ക് നാന്ദികുറിച്ചു.
എസ്.കെ.യുടെ സാഹിത്യകൃതികൾ എന്നതുപോലെ തന്നെ അദ്ദേ ഹത്തിന്റെ സഞ്ചാര വിവരണങ്ങളും മലയാളികളെ ഏറ്റവും സ്വാധീനിച്ച ഒന്നാണ്. അദ്ദേഹം യാത്ര നടത്തുന്ന കാലഘട്ടങ്ങൾ കേരളത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇരുണ്ട വർഷങ്ങൾ തന്നെ യായിരുന്നു. ഫ്യൂഡൽ പ്രഭുത്വം എല്ലാ സീമകളും ലംഘിച്ച് നാട്ടു ഭരണം നടത്തുന്നു. സവർണ്ണ മേധാവിത്വം ജനതതികളെ ചവു ട്ടിയരയ്ക്കുന്ന കാലം. ദുഷിച്ച കാലമെന്ന് ചരിത്രം കറുത്തലിപി കളിൽ രേഖപ്പെടുത്തുന്ന ആ സമയത്ത് ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗ ങ്ങളിലും തങ്ങളേക്കാൾ മോശപ്പെട്ട സാഹചര്യങ്ങളിൽ ആളുകൾ ജീവിക്കുന്നുണ്ടെന്ന തിരിച്ചറിവ് ഒരു വലിയ ആശ്വാസമായിരുന്നു. അവരുടെ അതിജീവനത്തിന്റെ കഥകൾ ഉത്തേജനങ്ങളായി മാ റി. തീർച്ചയായും എസ്.കെ.യുടെ സഞ്ചാരസാഹിത്യകൃതികൾ സാമൂഹിക ബോധരൂപീകരണത്തിൽ വലിയ സംഭാവനകൾ പകർന്നുതന്നിട്ടുണ്ട്.
എസ്.കെ. പൊറ്റക്കാടിന്റെ ജീവിതദർശനം മഹത്തരമാണ്. തന്റെ ചുറ്റുപാടുകളെ ഏറ്റവും സ്വാഭാവികമായി കണ്ടെടുക്കുക എന്ന സാധാരണ മനുഷ്യന്റെ അസാധാരണ കാഴ്ചപ്പാടോടെ ലോകം കണ്ട സഞ്ചാരസാഹിത്യകാരനായിരുന്നു എസ്.കെ. ഭൂഖണ്ഡങ്ങ ളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചെങ്കിലും രാജ്യങ്ങൾ ഒരുപാട് കണ്ടെങ്കിലും, ഹിമവാന്റെ മടിത്തട്ട് എസ്.കെയ്ക്ക് നൽകിയത് തികച്ചും പുതിയ ഒരു അനുഭൂതിതന്നെയാണ്. ജീവിതത്തിലൊരിക്കലെങ്കിലും ഹിമ വാന്റെ മടിത്തട്ടിൽ ചെന്നെത്തണം എന്നാഗ്രഹിക്കാത്ത ആരുണ്ട്. മനോഹരമായ പച്ചപ്പുൽത്തകിടികളും, മഞ്ഞിന്റെ പുതപ്പും മാറി മാറി അണിയുന്ന ആ മഹാദേവന്റെ താഴ്വാരത്തിലെത്തിയാൽ ‘അഹംഭാവം’ അഴിഞ്ഞുവീഴും. ജീവിതത്തിന് പുതിയ അർത്ഥ മാനങ്ങൾ കൈവരും. ചിന്തയുടേയും ഗഹനമായ വേദാന്തത്തി ന്റേയും, ഉറവിടം. അതാണ് ഹിമവാൻ. മഹത്തായ മൗനത്തിന്റെ ആസ്ഥാനം!
എസ്.കെ. പൊറ്റെക്കാട് അവിടെയും സ്വതസിദ്ധമായ ഗദ്വ ലിയുടെ താളത്തിൽ നിന്ന് മാറുന്നില്ല. എങ്കിലും കരുത്തിന്റെ ആ അന്തരീക്ഷം എസ് കെ വല്ലാതെ ആകർഷിക്കുന്നുണ്ട്. ആധ്യാത്മികത തളംകെട്ടിനിൽക്കുന്ന ആ മഹത്തായ കുന്നിൻചെ രിവുകളും, മഞ്ഞും, മരങ്ങളും, വിശാലമായ പുൽത്തകിടികളും നമ്മെ എന്തോ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. അതൊരുപക്ഷേ മഹത്തായ നമ്മുടെ സംസ്ക്കാരത്തിന്റെ കൈവഴികളെകുറിച്ചാകാം. ജീവി തത്തിന്റെ എല്ലാ നിരർത്ഥകതയും ആ ഉയരത്തിനു മുന്നിൽ കീഴ ടങ്ങുന്നു. അവിടത്തെ പ്രതിബന്ധങ്ങൾ എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളേയും നിസ്സാരമാക്കുന്നു.
വളരെ പ്രസിദ്ധമായ ഗദ്യത്തിൽ എസ്.കെ. അവിടെ തെളിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഏകാന്തതയെ വർണ്ണിക്കുന്നു. ഏകാന്തത മടുപ്പിക്കു ന്നതും, ഭയാനകവുമാണ്. എന്നാൽ ഹിമവാന്റെ മടിത്തട്ടിൽ അതിന് സ്വാസ്ഥ്യത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ പകർന്നുതരാൻ കഴിയു ന്നു. അവിടെ മനുഷ്യൻ വളരെ ചെറുതാകുന്നു. അവിടെയുള്ള താൽക്കാലിക നിർമ്മിതികളും, ആദ്യം തങ്ങളുടെ അലുമിനിയം കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ ഷെൽട്ടർ കാണുമ്പോൾ അതൊരു കൊച്ചു വസ്തുവായി ആ വിശാലതയിൽ വലിയ ഉയർച്ചകൾക്കുമുന്നിൽ നിലകൊള്ളുന്നു. അതുപോലെതന്നെ പുൽമേടിലൂടെ നടന്നു വരുന്ന സൈനികൻ ഒരു ഉറുമ്പുവരുന്നതുപോലെ കയറിവരുന്ന കാഴ്ച എസ്.കെ. വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. മനുഷ്യന്റെ ചെറുപ്പം, ഈ പ്രകൃതിയുടെ വിശാലമായ ക്യാൻവാസിനു മുന്നിലെ അവന്റെ നിസ്സാരതയും വളരെ ഭംഗിയായി തുറന്നുകാണിക്കുന്നു.
മലയാളസാഹിത്വത്തെ ദേശീയ ശ്രദ്ധയാകർഷിക്കുന്നതിൽ എസ്. കെ. വഹിച്ച പങ്കു നിസ്തുലമാണ്. കൃതികളുടെ സർഗ്ഗാത്മക വൈഭവം തന്നെയാണ് ഈ മൂല്യത്തിനു കാരണം.
സഞ്ചാര കൃതികൾ രചിക്കുക എന്നപോലെതന്നെ കൂടുതൽ കൂടുതൽ സഞ്ചരിക്കുക എന്നതും എസ്.കെ.യുടെ സഹജവാ സനതന്നെയായിരുന്നു. പല ഭൂഖണ്ഡങ്ങളിലും, അനേകമനേകം നാടുകൾ കണ്ടെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഞ്ചരിക്കാനുള്ള ദാഹ ത്തിന് ശമനമുണ്ടായില്ല.
ഉപരിതലത്തിൽ തന്നെ നോക്കുകയാണെങ്കിൽ എസ് കെ വർത്ത മാന കാലത്തോട് പുലർത്തുന്ന പക്ഷപാതിത്വം നിറഞ്ഞ സമീ പനം പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയും. കഴിഞ്ഞുപോയ കാര്യ ങ്ങളേക്കാൾ ഇന്നിന്റെ യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ പുൽകാനാണ് എസ്. കെ. ശ്രമിക്കുന്നത്. പോയകാലത്തിന്റെ സ്മൃതികളോടുള്ള, അതി രില്ലാത്ത അടുപ്പം എസ്.കെ.യ്ക്ക് പൊതുവെ താൽപര്യമില്ലാത്ത ഒന്നാണ്. ഇന്നിന്റെ ജീവിതത്തെ അടുത്തറിയാനും, ആഘോഷ മാക്കാനും, അദ്ദേഹം ശ്രമിക്കുന്നു.
തന്റെ ചുറ്റുപാടുകളെ ഒപ്പിയെടുക്കുന്ന ക്വാമറക്കണ്ണന്നതു പോലെ, തൂലികകൊണ്ട് തന്റെ ചുറ്റും നിറഞ്ഞു പരിലസിച്ച സുന്ദ രിയായി നിൽക്കുന്ന പ്രകൃതിയെ ഒപ്പിയെടുക്കാൻ ഈ പാഠഭാഗ ത്തിലൂടെ എസ്.കെ. ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. പുരാണങ്ങളും, ഐതിഹ്യ ങ്ങളും ഒന്നിനോടൊന്നു കലർന്നുകിടക്കുന്ന ആ പുണ്യഭൂമിയിൽ നിന്നുകൊണ്ട്, ഇന്നിന്റെ യാഥാർത്ഥ്വങ്ങളെ തുറന്നു കാണിക്കാൻ എസ്.കെ. ശ്രമിക്കുന്നു. അങ്ങനെയാണ് ജീവിതത്തിന്റെ ഏതാണ്ട് മുഴുവൻ സമയവും വെല്ലുവിളികൾക്കുമുന്നിൽ ജീവിക്കുന്ന സൈനികരുടെ ജീവിതങ്ങൾ തുറന്നു കാട്ടപ്പെടുന്നത്. അവരുടെ ത്വാഗങ്ങൾ, അവരുടെ നിത്യവും പ്രതിസന്ധി നിറഞ്ഞ ജീവിത ങ്ങൾ, ചുമതലകൾ എല്ലാറ്റിനും ഉപരിയായി എസ്.കെ. അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയത് ഈ ഭാരിച്ച ചുമതലകളെല്ലാം തന്നെ നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ അവർ ഏറ്റെടുക്കുന്നു എന്നതി ലാണ്
ഈ രീതിയിൽ വർത്തമാന കാലം മുന്നോട്ടു വയ്ക്കുന്ന പൊള്ളുന്ന യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളെ, നാം പലപ്പോഴും സൗകര്യപൂർവ്വം മറക്കുകയും, വിട്ടുകളയുകയും ചെയ്യുന്ന ആ കാണാമറയത്തെ
സത്വങ്ങളെ, അദ്ദേഹം നമുക്കു മുന്നിൽ തുറന്നുവെക്കുന്നു. സഞ്ചാരം എന്നതുകൊണ്ട് സ്വാർത്ഥതയിൽ അധിഷ്ഠിതമായ തൻകാര്യം നോക്കലല്ലെന്ന് തെളിയിച്ച എസ്.കെ., അതിലൂടെ തനിക്കുചുറ്റുമുള്ള സാധാരണക്കാരുടെ നേർക്ക് തന്റെ പ്രസ്ഥാ നത്തെ കണ്ണാടിയാക്കി തിരിച്ചുവെച്ചു. അതിൽ പതിഞ്ഞതൊക്കെ യും, പച്ചയായ മനുഷ്യരുടെ ഇന്നിന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ ആയിരുന്നു. പരിഹാരം കാണാനോ, സഹായിക്കാനോ, സഹതാപം കാണി ക്കാനോ അല്ല, മറിച്ച് ഒപ്പമാകാൻ, ഒത്തുപോകാൻ ശ്രമിച്ച സാഹി ത്വകാരനാണ് എസ്.കെ. അവിടെവെച്ച്, ആധ്യാത്മിക ഭൂമികയിൽ ഒരു പുതിയ തത്വശാസ്ത്രത്തിന് തിരികൊളുത്തുന്നു. കാണുന്ന സൈനികരിൽ ദേവത്വം ആരോപിക്കുകയാണ് എസ്.കെ. ദേവ നോളം ആരാധനയ്ക്ക് അർഹരാണ് അവരും നമ്മൾ ഉറങ്ങു മ്പോൾ ഉണർന്നിരിക്കുന്നവർ.
ഇങ്ങനെ പോയകാലത്തിന്റെ നനുത്ത പട്ടുതൂവാലയിൽ പൊതി ഞെഞ്ഞെടുത്തല്ല എസ്.കെ. തന്റെ അറിവുകളെ പങ്കുവെച്ചത്. ചരി തവും, പുരാവൃത്തങ്ങളും അറിയേണ്ടതുതന്നെ. പക്ഷേ അതി നുമപ്പുറം, മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ സ്വാഭാവികമായ ഉൾത്തുടിപ്പു കൾ തേടിതന്നെയാണ് എസ്.കെ. യാത്രചെയ്തത്. ബദരിനാഥന്റെ സന്നിധിയിൽ താൻ കണ്ട ദേവസ്പർശം, യുപിയിൽ നിന്നുള്ള ഒരു യുവസൈനികനായ സൂര്യപ്രകാശിന്റേതാണെന്ന് പറയാതെ പറ ലാണ്.
കാലത്തിനും അപ്പുറം നിൽക്കുന്ന സർഗ്ഗാത്മക മികവ് അദ്ദേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു. സമാകർഷകമായ ഒരു കഥനശൈലിക്കുടമയാ യിരുന്നു എസ്.കെ. നിരന്തരം സഞ്ചരിച്ച്, ആത്മാവിൽ പതിഞ്ഞ ചിത്രങ്ങൾ അക്ഷരങ്ങളിലൂടെ പകർന്നുതന്നപ്പോൾ പ്രതിഫലിച്ചത് ആ സഞ്ചാരപ്രിയന്റെ ഹൃദയംതന്നെയായിരുന്നു. വളരെ ചിന്തിച്ചു തയ്യാറാക്കിയ ഒരു മാർഗ്ഗരേഖ പൊറ്റക്കാടിന്റെ സഞ്ചാരസാഹിത്യ പ്രവർത്തനങ്ങളെ കൂടുതൽ ശക്തിമത്താക്കി.
എസ്.കെ. എഴുത്തുതുടങ്ങിയാൽ അവ കഥകളാണ്. പച്ചയായ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളിൽ ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ കഥകൾ, നാട്ടിൻപുറത്തിന്റെ നന്മകൾ തുളുമ്പുന്ന തനിക്കു പരിചിതമായ ജീവിത സാഹചര്യങ്ങളുടെ ചിത്രീകരണം. സ്വാഭാവികമായും, എസ്.കെ.യുടെ കൃതികളിലൊക്കെതന്നെ ഈ കഥാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഭാവനാന്തരീക്ഷം നിലനിന്നിരുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഞ്ചാര കൃതികൾ കലാമേന്മകൊണ്ട് വേറിട്ട സവിശേഷത പ്രകടിപ്പിച്ചു. ആഖ്യാനരീതിയിലെ ലാളിത്വ വും, വിശദാംശങ്ങളിൽ പോലും പുലർത്തുന്ന സൂക്ഷ്മതയും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളെ കൂടുതൽ പാരായണ യോഗമാക്കി മാറ്റി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജനകീയതയ്ക്കു പിന്നിലും ഈ ഘടക ങ്ങൾ തന്നെയാണ്.
നല്ലൊരു കഥാകാരന്റെ ആഖ്യാനകൗശലവും, ജീവിതങ്ങളെ നിരി ക്ഷിക്കാനുള്ള കൗതുകവും എസ്.കെ യിൽ അലിഞ്ഞുചേർന്നി രുന്നു. ജനകീയനായ എസ്.കെ. ജനങ്ങൾക്കുവേണ്ടി നിലകൊ ണ്ടു. ഏകാഗ്രതയുള്ള ഒരു ചെറുകഥയെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ് ‘ബദരിയും പരിസരങ്ങളും’ എന്ന പാഠഭാഗം. പ്രകൃത പാസകനായ ഒരു കവിഹൃദയത്തിനുടമകൂടിയാണ് പൊറ്റക്കാട്, കവിത തുളുമ്പുന്ന ധാരാളം പ്രയോഗങ്ങൾ ഇതിൽ കാണാൻ കഴിയും. എസ് കെ യുടെ അസാധാരണമായ മനുഷ്യസ്നേഹ വും, അസമാന്വമായ അലിവും പ്രസിദ്ധമാണ്. സൗമ്യമായ ആ തൂലികയിൽ നിന്ന് അടർന്നു വീഴുന്ന വാക്കുകൾ സ്നേഹസുര ഭിലമായ ഒരു വായനാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിച്ചു. നനുത്ത ഭാഷയിൽ സത്യങ്ങൾ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞുവെച്ചു. അനീതികളെ അസഹി ഷ്ണുതയോടെ, ആകാശത്തോടെ എതിർത്തില്ല. പകരം ആത്മ രോഷത്തോടെ അതിനെതിരെ പ്രതികരിച്ചു.
Question 22.
‘നൃത്ത’ത്തിലെ ശ്രീധരന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇന്റർനെറ്റ് ചെലുത്തിയ സ്വാധീനത്തെക്കുറിച്ച് പാരോഗത്തു നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന തെളിവു കൾ എന്തെല്ലാമാണ്? ക്രോഡീകരിച്ചെഴുതുക.
Answer:
ശരീരത്തെ മുൻനിർത്തിയുള്ള മേൽപ്പറഞ്ഞ ആലോചനകളി ലേക്ക് ശ്രീധരനെ നയിക്കുന്നത് ഒന്നാമതായി ശരീരത്തിന്റെ രോഗാ വസ്ഥകൾ ആണ്. രണ്ടാമതായി മനസ്സിന്റെ രോഗാവസ്ഥകളും ശരീരവും മനസ്സും പരസ്പരം ഇന്റർലോക്ക് ആണെങ്കിലും, രണ്ടിനും രണ്ട് രീതിയിൽ ആക്രമണങ്ങൾ നേരിടേണ്ടി വരികയും പ്രതിരോധിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടിവരുന്നു. പലപ്പോഴും മനസ്സ് എന്നുപറയുന്നത് ശാരീരികമായ ഒരവയവം അല്ലെങ്കിലും, ചിന്ത കളുടെ ഒരു കൂട്ടമാണെങ്കിലും അവയ്ക്ക് അവയുടേതായ ചില രോഗാവസ്ഥകളെ നേരിടേണ്ടിവരാറുണ്ട്. ചിന്തകളുടെ അനിയ ന്ത്രിതമായ കുത്തൊഴുക്ക്, നിഷ്ക്രിയതയും പിന്നീട് വിഷാദവും സൃഷ്ടിച്ച് ശരീരത്തിന്റെ ശരാശരി അവസ്ഥകളെ ആക്രമിച്ച് കീഴ്പ്പെടുത്തുകയും അങ്ങനെ പരിപൂർണ്ണമായും ഇരുളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു മുറുകിയും, ഒതുങ്ങിക്കൂടുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥാവിശേഷത്തെ സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്. ജീവിത ത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഘട്ടത്തിൽ ഈ രീതിയിലുള്ള ഒരു സന്നിഗ്ധ ഘട്ടത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടതായി വരാറുണ്ട്. പലർക്കും.
ഇവിടെ ശ്രീധരനിൽ സംഭവിക്കുന്നത് ആദ്യം ശരീരത്തിന്റെ രോഗം ശരീരത്തെയും, പിന്നീട് അത് ചിന്തകളുടെ വ്യതിയാനത്തിൽ, മന സ്റ്റിനേയും ബാധിക്കുന്നതായാണ്. അങ്ങനെയാണ് ശരീരത്തിന് ഉള്ള അനേകം ഗുളികകളെ പോലെ, മനസ്സിനുള്ള ഗുളിക ആയി ‘കമ്പ്യൂട്ടർ’ഉം എത്തുന്നത്.
ഇവിടെ സ്വന്തം കഴിവുകളുടെ അസ്തിത്വത്തിൽ ശ്രീധരനു സംശയം തോന്നിത്തുടങ്ങുന്നു. മറവി ഒരു രോഗമല്ല മറിച്ചൊരു അവസ്ഥയായി മാറുകയാണ്. തന്റെ തന്നെ പ്രായം, നിത്യേനയുള്ള തുളികൾ ഇവ രണ്ടും തന്നെ ഒരു രോഗിയാക്കി മാറ്റിയിരിക്കുന്നു എന്ന ശക്തമായ അവബോധം ശ്രീധരനിൽ അലയടിക്കുന്നുണ്ട്. അതോടൊപ്പമാണ് തികച്ചും അപരിചിതമായ ഒരു പേരിനു പിന്നാ ലെ, ഓർമ്മകളെ തെളിച്ചുകൊണ്ട് ശ്രീധരൻ സഞ്ചരിക്കുന്നത്. അവിടെ ഉണ്ടാകുന്ന രണ്ടാമത്തെ പ്രശ്നം, കാലഹരണപ്പെട്ട ഉപ കരണങ്ങളെപ്പോലെയാണ് തങ്ങളെന്നും, കമ്പ്യൂട്ടർ പോലെയുള്ള നവമാധ്യമങ്ങൾ തനിക്ക് വഴങ്ങാത്തവയാണെന്നുമുള്ള മുൻവി ധിയും ശ്രീധരനിൽ രൂഢമൂലമായി മുമ്പുതന്നെ അലയടിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നതാണ്.
ഇതു രണ്ടും, ആ കഥാപാത്രത്തെ മായക്കാഴ്ചയിലെ പ്രതീതി യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ പിന്നാലെ പായുവാൻ നിർബന്ധിത നാക്കി. ജീവിതത്തിൽ എവിടെയും തോറ്റുപോകരുതെന്ന വല്ലാ യൊരു അഭിനിവേശവും അയാളെ മരിക്കുന്നുണ്ടാകാം. തന്നെ അറിയുന്ന താൻ അറിയാത്ത ഒരാൾ അയാൾ എന്നോട് ഒരു പ്രധാന കാര്യം പറയാൻ പോകുന്നു. ഒരു പ്രത്യേക രഹസ്യാത്മ കത ആ പ്രസ്താവനയിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നുണ്ട്. തന്റെ സ്വകാര്യത തനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടെന്ന ഭീതി, താൻ നിരീക്ഷിക്ക പ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്ന തോന്നൽ അയാളിൽ നിറയു ന്നുണ്ട്.
കമ്പ്യൂട്ടറിന്റെ വരവോടെ തന്റെ ശീലങ്ങളിലും, തന്റെ ദിനചര്യക ളിലും കൂടി മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തിയിരിക്കുന്ന ശ്രീധരൻ, എല്ലാം മാറി മറിഞ്ഞ അയാൾ ഇപ്പോൾ തന്റെ ഓർമ്മശക്തി വീണ്ടെടുക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ പഴയ നാട്ടിൻപുറത്തുകാരനായി മാറുന്ന കാഴ്ച കൗതുകകരമാണ്. തിരിച്ചുപോക്കിന്റെ ലക്ഷണങ്ങൾ കണ്ടു തുട ങ്ങി. ഈ ആലോചനകളിലേക്ക് അയാൾ നയിക്കപ്പെടുന്നത്. കമ്പ്യൂ ട്ടറിന്റെ വെബ് പേജുകളിലൂടെ ഇതൾ വിരിഞ്ഞ നിഴൽനാടകങ്ങൾ കണ്ടു മടുത്തിട്ടാണ്. മേൽവിലാസം ഇല്ലാതെ, കൈയ്യൊപ്പില്ലാതെ, മുഖം മൂടികളണിഞ്ഞ്, ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചോട്ടം നടത്തുന്ന വരുടെ ഭീരുത്വം നിറഞ്ഞ ചെയ്തികൾ കണ്ടിട്ടാണ്.
തന്റെ ദുഃഖ ങ്ങളുടെ മരുഭൂമിയിലേക്ക്, സന്തോഷങ്ങളുടെ പറുദീസയിലേക്ക് അപരിചിതരെ കൈപിടിച്ചു നടത്തിക്കുന്നതും, പിന്നീട് വീണ്ടും അപരിചിതത്വത്തിന്റെ കുപ്പായമണിഞ്ഞ് ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരി ച്ചിറങ്ങുന്നതും ശ്രീധരനെപ്പോലെ ഒരാൾക്ക് കഴിയുന്ന കാര്യമല്ല. എല്ലാ വേദാന്തങ്ങളുടേയും കഴുത്തറുത്തിട്ടാണ് ശ്രീധരൻ ക ട്ടറിന്റെ ഉപനായകനായത്. വീണ്ടുമിതാ ഒരു തിരിച്ചുപോക്ക് അനി വാര്യമായിരിക്കുന്നു. ടെക്സ്റ്റ് മെസേജുകളുടേയും, ജങ്ക് മെസേ ജുകളുടേയും ഈ മായികലോകത്ത് പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ കഴി യുന്നില്ല അയാൾക്ക് ദിശാബോധം നഷ്ടപ്പെട്ട വാൽനക്ഷത്രത്ത പോലെ അയാൾ സൈബർ ആകാശങ്ങളിൽ അലഞ്ഞുതിരിയു കയാണ്. തികഞ്ഞ താൽപര്യക്കുറവോടെ, തന്നിലെ രഹസ്യാ ഷകനെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താനും അയാൾക്കു കഴിയുന്നില്ല. അപ രിചിതൻ മാത്രമായ തന്നെ പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളുടെ പങ്കുവെ പുകാരനായി എന്തിന് അഗ്നി സമീപിച്ചു. ആ ചോദ്യം ശ്രീധരനെ അകംപുറം മഥിക്കുന്നുണ്ട്.
ആരോഗ്യമാസികയുടെ പാരായണം തന്നെയാണ് പലവിധ സംശ തങ്ങളിലൂടെ വിവിധ രോഗ ഗുളികകളിലേക്ക് അയാളെ എത്തി ച്ചതെന്നു വേണമെങ്കിൽ സാമാന്യമായി പറയാം. തനിക്കില്ലാത്ത തും, എന്നാൽ ഉണ്ടെന്ന് ഉറച്ചു വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അനേകം രോഗങ്ങൾ അയാളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്നുണ്ട്. ഒരു പ്രതീതി യാഥാർത്ഥ്യം ശാരീരികമായും ശ്രീധരൻ അനുഭവിക്കു ന്നുണ്ട്. അതിൽ അവസാന കണ്ണിയായാണ് ഓർമ്മ രോഗവും ഇടം പിടിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത്. രോഗവും, പ്രതിവിധികളും ഉടൻ തന്നെ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ മനസ്സിന് ആശ്വാസം ലഭിക്കുന്നു.
ആ ആശ്വാസ ത്തിന്റെ മുഹൂർത്തത്തിലാണ് പുതുതായി തുടങ്ങിവെച്ച ഒരു സർച്ച് എഞ്ചിനിൽ ഒരു ആവശ്യവുമില്ലാതെ ശ്രീധരൻ സെർച്ച് ചെയ്യുന്നത്. Post മോഡേണിസം ക്ലിക്ക് ചെയ്തപ്പോൾ വന്ന 4 പേജ് വിവരങ്ങൾ ഒന്നു വായിച്ചു നോക്കാൻ പോലും മെനക്കെ ടാതെ ചവറ്റുകുട്ടയിലേക്ക് വലിച്ചെറിയുകയാണ്. ഇവിടെ നോവ ലിസ്റ്റ് തന്നെ രംഗപ്രവേശം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പുതിയ കാലഘട്ടത്തി എന്റെ ആവശ്യങ്ങളെ നിറവേറ്റാൻ കഴിയാത്ത ഉത്തരാധുനികതയെ ഇതാ ചവറ്റുകുട്ടയിലേക്കുതന്നെ തിരിച്ചയക്കുന്നു. ഓരോ കാല ഘട്ടത്തിലും പുതിയ പുതിയ സങ്കേതങ്ങൾ ഉടലെടുക്കേണ്ടിവ രുന്നു. ശരീരത്തെ മാത്രമല്ല മനസ്സിനെയും വരുതിയിൽ നിർത്താൻ കഴിയാതെ അടുത്ത മെസ്സേജിലേക്ക് പറന്നുവീഴുക യാണ് ശ്രീധരൻ.
കാവ്യഭാഗം വായിച്ച് 23 മുതൽ 25 വരെയുള്ള ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരമെ ഴുതുക. (2 സ്കോർ വീതം)
(സ്കോർസ് : 3 × 2 = 6)
“എവിടെയുമെനിക്കൊരു വീടുണ്ട് – പിരമിഡുകൾ
എഴുന്നേറ്റുപോം മട്ടിലായൊട്ടകങ്ങളും
ഇളകാത്ത കൂറ്റനാമൊട്ടകം മാതിരി
പഴയൊരിപ്പിരമിഡുമാർന്ന മരുഭൂമിയിൽ
കുരിശിലൊരു കാപ്പിരി ക്രിസ്തു മരിച്ചുയിൽൾ-
ത്തെഴുന്നേല്ക്കുമിരുളാണ്ട് ഭൂഖണ്ഡ സീമയിൽ
പാതിരാസൂര്യന്റെ നാടുകളിൽ, മർത്ത്വന്റെ
ജാതകം മാറ്റിക്കുറിക്കുമിടങ്ങളിൽ…
…………………………………….
എവിടെയുമെനിക്കൊരു വീടുണ്ട് ഞാനുമു
ണ്ടെഴുതി മുഴുമിക്കാത്ത കവിതയും, കാണുവാ-
നുഴറുന്ന നല്ല മനുഷ്യരും, അവരൊന്നു
നുകരാൻ കൊതിക്കുന്ന വാഴ്വിന്റെ ലഹരിയും” (വീടുകൾ – ഒ.എൻ.വി
Question 23.
ഇവിടെ യുമെനിക്കൊരു വീടുണ്ട്’ എന്ന പ്രയോഗത്തിന്റെ പൊരുളെന്താണ്?
Answer:
വിശ്വമാനവികനാണ് കവി എന്നാണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്. ലോക ത്തിന്റെ ഏതു കോണും തന്റെ നാടാണ്.
Question 24.
‘കുരിശിലൊരു കാപ്പിരി ക്രിസ്തു’ എന്ന പ്രയോഗം ഓർമ്മിപ്പിക്കു ന്നതെന്താണ്?
Answer:
നെൽസൺ മണ്ടേല ആഫ്രിക്കൻ ജനതയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു വേണ്ടി നടത്തിയ ത്വാഗപൂർണ്ണമായ പോരാട്ടങ്ങളേയും അനുഭ വിച്ച പീഢനങ്ങളേയും ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
Question 25.
ഈ കവിതയിലെ വരികൾ നിങ്ങളിലുണർത്തുന്ന ജീവിതദർശന മെന്താണ്?
Answer:
ലോകത്തിന്റെ ഏതു കോണിലെ മനുഷ്യരോടൊപ്പവും ജീവിത ത്തിന്റെ നിറവും (നിറവ്) സന്തോഷവും പങ്കിടാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന കവി വിശ്വമാനവികത എന്ന സന്ദേശമാണ് നൽകുന്നത്. ദേശാ തീതമായ മാനവികത ദർശനം, ദേശാതീതമായ മാനുഷികത, സഹാ നുഭൂതി, സ്നേഹം തുടങ്ങിയ ജീവിതമൂല്യങ്ങളുടെ കാവ്യാത്മക മായ ആവിഷ്ക്കാരം. എവിടെയും ഞാനുമുണ്ട് എഴുതി മുഴുമി ക്കാത്ത കവിതയും കാണുവാനുഴറുന്ന നല്ല മനുഷ്വരും ഉണ്ട് എന്നു പറയുന്ന കവി വിശ്വമാനവികനാണ്.
26 മുതൽ 28 വരെ ചോദ്യങ്ങളിൽ ഏതെങ്കിലും രണ്ടെണ്ണത്തിനു് ഒന്നര പുറത്തിൽ കവിയാതെ ഉത്തരമെഴുതുക. (8 സ്കോർ വീതം) (സ്കോർസ് : 2 × 8 = 16)
Question 26.
മാപ്പിളപ്പാട്ട് രചയിതാക്കളിൽ പ്രമുഖനായ പുലിക്കോട്ടിൽ ഹൈദ റിന്റെ ചരമ വാർഷികദിനത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാനായി അദ്ദേഹ ത്തിന്റെ ജീവിതത്തെയും സാഹിത്യ സംഭാവനകളെയും വിശദീ കരിക്കുന്ന ഫീച്ചർ തയ്യാറാക്കുക.
Answer:
നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കു മുമ്പെ ഇസ്ലാം മതപ്രചാരണവുമായി ഇവിടെ വന്നിറങ്ങിയ മതപ്രചാരകർക്ക് മലയാളഭാഷ പ്രശ്നമായിതീർന്നു. സ്വാഭാവികമായും അവർ അവർക്ക് ഇണങ്ങുന്ന, എന്നാൽ ആ യവിനിമയത്തിന് അനുയോജ്യമായ ഒരു ഭാഷാസങ്കരം സൃഷ്ടി ച്ചു, അതിനും ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് രൂപീ കൃതമായിരുന്ന നമ്മുടെ മലയാളത്തിന് ആ പ്രത്യേക സമയത്ത് വ്യവസ്ഥാപിതമായ ഒരു ലിപി വ്യവസ്ഥ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതു കൊണ്ടുതന്നെ അറബിലിപികളിൽ മലയാളം എഴുതുന്ന നൂതന മായ ഒരു ഭാഷാപ്രയോഗം അവരിവിടെ കൊണ്ടുവന്നു. അത് “അറബി – മലയാളം’ എന്ന പേരിൽ പിന്നീട് അറിയപ്പെട്ടു. മണി പ്രവാളശൈലിയും ഒരു ഭാഷാസങ്കരം തന്നെ ആണ്. അതിൽ സംസ്കൃതത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് അറബി മലയാളത്തിൽ ഇങ്ങനെ ഉടലെടുത്ത് അറബി മലയാളസാഹിത്വരൂപങ്ങളിൽ പദവിഭാ ഗമാണ്, പിന്നീട് മാപ്പിളപ്പാട്ടായി മാറിയത്.
മാപ്പിളപ്പാട്ടിന്റെ ചരിത്രത്തിലേക്ക് കണ്ണോടിക്കുമ്പോൾ ‘മുഹ യദ്ദീൻ മാലയിൽ തുടങ്ങി, വർത്തമാനകാലം വരെ വന്നു നിൽക്കുന്ന മഹത്തായ ഒരു പാരമ്പര്യം കാണുവാൻ കഴിയും. ആ ചരിത്രവഴികളിൽ അൽപം വേറിട്ട രീതിയിൽ സഞ്ചരിച്ച മാപ്പി ഒപ്പാട്ട് രചയിതാവാണ് പുലിക്കോട്ടിൽ ഹൈദർ പ്രമേയത്തിലും, കാഴ്ചപ്പാടിലും, ഭാഷയിലും തന്റേതായ ഒരു തനിമ നിലനിർത്താൻ അദ്ദേഹത്തിനു സാധിച്ചു
പ്രമേയസ്വീകരണത്തിൽ അത്വനും വിശ്വസ്തത പുലർത്തിയ രച യിതാവായിരുന്നു പുലിക്കോട്ടിൽ ഹൈദർ, തന്റെ നീണ്ട ജീവിത കാലയളവിനുള്ളിൽ അദ്ദേഹം രചിച്ച അനേകം കൃതികളെ പഠന വിധേയമാക്കിയാൽ, വിഷയവൈവിധ്യത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ അസാ ധാരണമായ വൈദഗ്ധ്വം അദ്ദേഹം പ്രകടിപ്പിച്ചതായി കണ്ടെത്താൻ സാധിക്കും. ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കാര്യം ‘ഹൈദർ’ തനി മലയാളി ആയിരുന്നു എന്നതാണ്. മലയാളിത്തം, ഇത്രമാത്രം സ്വാംശീകരിച്ച് മാപ്പിളപ്പാട്ട് സാഹിത്വത്തിലേക്കാവാഹിച്ച മറ്റൊരു ഗാനരചയിതാവിനെ കാണാൻ പ്രയാസമാണ്. നാടൻ എന്നല്ല മല ബാർ – ഏറനാടൻ ശൈലി. ആ ഗ്രാമീണ നിഷ്കളങ്കതയും, നാടൻ പ്രയോഗങ്ങളും, അദ്ദേഹം മാപ്പിളപ്പാട്ടിലേക്കാവാഹിച്ചു. ഒപ്പം ഒരു ഗുണം കൂടി ഉണ്ടായി. അനിതരസാധാരണമായ ലാളിത്വം അതോടെ മാപ്പിളപ്പാട്ടിന് കൈവന്നു.
തന്റെ ചുറ്റുപാടുകളിലുള്ള വിഷയങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുവാൻ ഹൈദർ ഔത്സുക്യം പ്രകടിപ്പിച്ചു. സമകാലീനരായ മറ്റു പല പ്രസിദ്ധ മാപ്പിള പാട്ടു രചയിതാക്കളും മറ്റു മേച്ചിൽ പുറ ങ്ങൾ തേടിപ്പോയപ്പോൾ, ഹൈദർ സ്വന്തം തട്ടകത്ത് ഉറച്ചുനിന്നു. തന്റെ വേദനകളെ, തന്റെ ചുറ്റുപാടുകളെ തന്റെ കലയിലേക്ക് ചിത്രീകരിക്കാനുള്ള ആ ദാഹം തന്നെയാണ് ഹൈദറിനെ വ്യത സ്തനാക്കുന്നത്. ഒപ്പം അദ്ദേഹം മറ്റുള്ളവരെ പോലെ അ ബിൻചരിത്രത്തിലേക്ക് കടന്നുചെന്നില്ല. തനിക്കറിയാത്ത ഭൂമിക കളെ ഭാവനാവിലാസം കൊണ്ടു മാത്രം സ്വായത്തമാക്കുന്ന ചെപ ടിവിദ്യ തനിക്കിണങ്ങില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ഒപ്പം കാൽപ നികതയെ അദ്ദേഹം തള്ളിക്കളഞ്ഞു. ലഹരി നുരയുന്ന മുന്തിരി ച്ചാറിന്റെ വ്വതയാർന്ന പ്രലോഭനത്തെ ഹൈദർ ഉപേക്ഷിച്ചു. ഇസ്ലാമിക ഇതിവൃത്തങ്ങളും, കാൽപനിക ലോകവും, വേണ്ട ന്നുവെച്ച് മതേതരവാദിയായി, പ്രാദേശികമായ നാട്ടുകഥകളിലേ ക്കും, പുരാവൃത്തങ്ങളിലേക്കും തന്റെ മനസ്സു തുറന്നുവെച്ചു അങ്ങനെ മാപ്പിളപ്പാട്ടിന്റെ ചരിത്രത്തിലെ വേറിട്ട അധ്യായമായി സ്വയം മാറി. കാൽപനികതയുടെ മഞ്ഞുതുള്ളികൾ അദ്ദേഹത്തെ വശീകരിച്ചില്ല. യാഥാർത്ഥ്വത്തിന്റെ പൊൻവെളിച്ചത്തിൽ, തന്റെ ജന്മനാടിന്റെ അസുലഭമായ അറിവുകളെയും, പ്രാദേശികത യെയും തനിക്കുള്ള പ്രമേയങ്ങളാക്കി മാറ്റി.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രമേയസ്വീകരണത്തിന്റെ മറ്റൊരു തലം സ്ത്രീക ളായിരുന്നു. സ്ത്രീകളുടെ നൊമ്പരങ്ങൾ ഹൈദരുടെ പ്രമേയ ങ്ങളിലെ സ്ഥിരം സാന്നിധ്യമായി മാറി. ഉദാ; മറിയക്കുട്ടിയുടെ കത്ത് (1924) പുരുഷന്റെ ക്രൂരത, വഞ്ചന, അടിസ്ഥാനരഹിതമായ സംശയം എന്നിവയ്ക്ക് ഇരയാകേണ്ടിവരുന്ന സ്ത്രീകളുടെ കണ്ണീര് ഒരു സന്ദേശം എന്നപോലെ ഹൈദരുടെ തൂലികത്തു മ്പിൽ നിന്ന് വാക്കുകളായി പ്രവഹിച്ചു.
അങ്ങനെ സ്ത്രീ പക്ഷപാതിയായി. നിന്നുകൊണ്ട് പ്രമേയസ്വീക രണം നടത്തുമ്പോൾതന്നെ സ്ത്രീകളുടെ പൊങ്ങച്ചത്തെയും, ബലഹീനതകളെയും തുറന്നുകാണിക്കാനും ഹൈദർ ശ്രമിക്കു ന്നുണ്ട്. അങ്ങനെ ഒരു യഥാർത്ഥ ഫെമിനിയൻ കാഴ്ചപ്പാട് പതി റ്റാണ്ടുകൾക്കുമുമ്പുതന്നെ വെച്ചുപുലർത്തിയ മാപ്പിളപ്പാട്ട് രച യിതാക്കൾക്കിടയിലെ വിപ്ലവകാരി തന്നെ ആയിരുന്നു ‘പുലിക്കോ ട്ടിൽ ഹൈദർ.
മറ്റൊരു പ്രമേയസ്വീകരണം ഹൈദർ കൈവെച്ചത് കത്തുപാട്ടു കളിലായിരുന്നു. മാപ്പിളപ്പാട്ടിന്റെ കത്തുപാട്ടുകൾ എന്ന വിഭാ ഗത്തെ ജനകീയമാക്കുന്നതിൽ നിർണ്ണായകമായ പങ്കുവഹിച്ചു ഹൈദർ. കത്തായി വായിക്കാനും, കരളലിയിക്കും മട്ടിൽ പാടാനും പറ്റണം. ഇതായിരുന്നു. ഹൈദരുടെ രീതി. വേർപാ ടിന്റെ വേദനകൊണ്ട് നിറയുന്ന ആ നീറുന്ന കത്തുപാട്ടുകൾ ഇന്നും ശക്തമായിതന്നെ പുതുതലമുറയിലും നിലനിൽക്കുന്നു. ഹൈദറിന്റെ മറ്റൊരു സവിശേഷത ഒറ്റപ്പാട്ടുകൾ കെട്ടുന്നതിൽ അതിവിദഗ്ധനായിരുന്നു എന്നതാണ്. നിമിഷകവിയും കൂടിയാ യിരുന്നു. മതനിരപേക്ഷമായ, അന്ധവിശ്വാസമുക്തമായ പ്രമേയ സ്വീകരണവും, സ്വാതന്ത്ര്വസമരത്തിന്റെ ആവേശവും ഹൈദരുടെ രചനാസാമ്രാജ്യത്തിന് തിലകക്കുറിയായി മാറിയിട്ടുണ്ട്.
ഈണത്തിന്റെ താളത്തിന്റെ വല്ലാത്തൊരു സ്വാധീനം നിറഞ്ഞ ഭാഷാപ്രയോഗങ്ങളായിരുന്നു ഹൈദറിന്റേത്. മലബാറിന്റെ പ്രത്യേ കിച്ച്, ഏറനാടൻ ശൈലിയുടെ ആരാധകനും, ആ വി ഷ്കർത്താവും ആയിരുന്നു ഹൈദർ, സ്വാഭാവികമായും ലാളിത്വം ആ രചനകളുടെ മുഖമുദ്രയായി മാറി.
പുലിക്കോട്ടിൽ ഹൈദർ തീർച്ചയായും മലയാളിത്തത്തിന് ഏറെ പ്രാധാന്യം നൽകി. കേരളീയത ചോരുന്ന പ്രാദേശിയ വഴിമാ കുന്ന, ഒന്നും തന്നെ അദ്ദേഹം തന്റെ രചനയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി യില്ല. ഭാഷാപ്രയോഗങ്ങളിൽ അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഹൈദർ കണി ശത പുലർത്തി.
നാട്ടുകഥകളും, പുരാവൃത്തങ്ങളുമാണ് ഹൈദറിനെ ഏറ്റവും അധികം പ്രചോദിപ്പിച്ചത്. ഭക്തിപോലും അദ്ദേഹത്തെ ഉന്മത്തനാ ക്കിയിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ആ പ്രമേയങ്ങളോട് നീതിപു ലർത്താൻ കഴിയുന്ന പദാവലി മാത്രമേ അദ്ദേഹം തന്റെ രചന യ്ക്കായി സ്വീകരിച്ചുള്ളു. ആശയങ്ങളുടെ കൈമാറ്റത്തിന് വിഘാതം സൃഷ്ടിച്ചേക്കാവുന്ന പദപ്രയോഗങ്ങളെ അദ്ദേഹം നിരാ കരിച്ചു.
താളം നിലനിർത്തുന്നതിനുവേണ്ടി അടിസ്ഥാനവാകരണ നിയമ ങ്ങളിൽ പോലും വിട്ടുവീഴ്ചകൾ ചെയ്യാൻ ഹൈദർ ഒരുങ്ങി. അതിന് ഏറ്റവും നല്ല ഉദാഹരണമാണ് ‘വിഭക്തിപ്രത്വയങ്ങളുടെ ഉപയോഗത്തിൽ പോലും അദ്ദേഹം സംസാരഭാഷയുടെ വാമൊ ഴിവഴക്കത്തിന്റെ രീതികളെയാണ് സ്വീകരിച്ചത്.
കാഴ്ചപ്പാട് വ്യക്തിത്വവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു നിൽക്കുന്നു. കാഴ്ച പാടിന്റെ കാര്യത്തിലാണ് പുലിക്കോട്ടിൽ ഹൈദർ ഏറെ വ്യത്യ സ്തനാകുന്നത്. അതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനം അദ്ദേഹത്തിന്റെ മത നിരപേക്ഷതയാണ്. ഒരു നിഷ്പക്ഷവാദിയായി ആ ഭൂതകാലഘ ട്ടത്തിൽ, പ്രത്യേകിച്ച് മാപ്പിളപ്പാട്ടെന്ന് ഒരു ഗാനശാഖയിൽ പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ, അതും ആ ഗാനശാഖ ഒരു മതത്തിന്റെ തണലിൽ, ആശ്രയിച്ചുകൊണ്ട് വളർന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ, അങ്ങ നെയൊരു മതനിരപേക്ഷമായ കാഴ്ചപ്പാട് പുലർത്തുക എന്നത് അനിതരസാധാരണവും, അസാമാന്യമായ സ്ഥരത്തിനും അട യാളവുമാണ്. അതുതന്നെയാണ് ആ ഗാനരചയിതാവിന്റെ വേറിട്ട കാഴ്ചപ്പാടിന്റെ ആദ്യ ഉദാഹരണം.
രണ്ടാമത് കാൽപനികതയോടും അന്ധവിശ്വാസങ്ങളോടും അദ്ദേഹം പുറംതിരിഞ്ഞുനിന്നു. മാപ്പിളപ്പാട്ട് എന്ന ഗാനശാഖ കാൽപനികതയിൽ മുങ്ങിക്കുളിച്ചു നിൽക്കുമ്പോഴാണ് അദ്ദേഹ ത്തിന്റെ ഈ നിരാകരണം. ഒപ്പം പ്രാദേശികതയും, നാട്ടുകഥക ളും, പുരാവൃത്തങ്ങളും പകരമായി സ്വീകരിച്ചു. ഈയൊരു കാഴ്ചപ്പാട് തന്റെ ജന്മനാടിനോടും, തന്റെ പരിതഃസ്ഥിതിയോടും ഹൈദർ പുലർത്തിപോന്ന അടങ്ങാത്ത കുറിൽ നിന്ന് ഉടലെടു താണ്. ഒപ്പം സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിനോട് അനുഭാവവും. അതി ലൂടെ ദേശീയവാദിയും, സ്ത്രീപക്ഷചിന്തകനും, സ്ത്രീസമത്വവാ ദിയും ആയി മാറി അദ്ദേഹം. ഇങ്ങനെ അരനൂറ്റാണ്ടു മുമ്പും ആധുനികമായ കാഴ്ചപ്പാടുകൾ പുലർത്താൻ ഹൈദർ എന്ന യിതാവിനു കഴിഞ്ഞു എന്നത് നിസ്സാരമല്ല.
Question 27.
‘നവമാധ്യമങ്ങളും നവസംസ്കാരവും’ എന്ന വിഷയത്തെ ആസ്പ ദമാക്കി നിങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ ഗ്രന്ഥശാലയിൽ സംഘടിപ്പിക്കുന്ന സെമിനാറിൽ അവതരിപ്പിക്കാനായി ഒരു പ്രബന്ധം തയ്യാറാക്കുക.
Answer:
ഇന്ന് social media എന്താണ് പറയുന്നതെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കുന്നവ രാണ് എല്ലാ പ്രമുഖരും. അത് രാഷ്ട്രീയക്കാർ മാത്രമല്ല, സാമൂ ഹ്വ, സാംസ്കാരിക, സിനിമ എന്നിങ്ങനെ ഏതു തുറയിൽപ്പെട്ട സെലിബ്രിറ്റി ആണെങ്കിലും, അവരിന്ന് ഈ പൗശബ്ദത്തിന് കാതോർക്കുന്നു. കണ്ണുകൊടുക്കുന്നു. പണ്ട് കാലത്ത് ഒറ്റപ്പെ ട്ടുപോയ ഏകസ്വരങ്ങൾ ബഹുസ്വരതയുടെ രൂപം പ്രാപിച്ച് ഈ നവമാധ്യമങ്ങളിലൂടെ രംഗപ്രവേശം നടത്തിയിരിക്കുന്നു. സ്വാഭാ വികമായി ഒറ്റപ്പെട്ടുപോയ ശബ്ദങ്ങൾക്ക് രൂപം കിട്ടിയിരിക്കുന്നു. അവയ്ക്ക് ഒരു ശരീരമുണ്ടായിരിക്കുന്നു. ഒറ്റപ്പെട്ട നിലവിളി കൾക്ക് കേൾവിക്കാർ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു. പ്രതികരണങ്ങൾക്ക് ഒരു ഏകതാനത കൈവന്നിരിക്കുന്നു.
ഏതു സാമൂഹികപ്രശ്നത്തിനും ഒരു ഇടപെടൽ സാധ്യത ഉടലെ ടുത്തു എന്നതാണ് ഈ മാറ്റത്തിന്റെ സവിശേഷത. പ്രധാന ഒരു വിമർശനം, മറഞ്ഞിരുന്ന ഈ രീതിയിലെ പ്രതികരണത്തിനേ മല യാളി മുതിരുന്നുള്ളൂ” – എന്നതാണ്. പെട്ടെന്ന് ഒരു മാറ്റം എന്നത് അസാധ്യമാണ്. ഒന്നിലും ഇടപെടാതെ, സ്വന്തം കാഴ്ചയുടെ ഇട്ടാ വട്ടത്ത് മാത്രം ഒതുങ്ങിനിന്നിരുന്ന ശരാശരി മലയാളി ഇന്ന് സാമൂ ഹിക മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ തന്റെ കൺമുന്നിൽ വന്ന എല്ലാ പ്രശ്ന ങ്ങളിലേക്കും അഭിപ്രായങ്ങളിലൂടെ തുറന്ന ഇടപെടൽ തന്നെ നടത്തിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഇതൊരു ശുഭസൂചനയാണ്. പോസിറ്റീവായ സമീപനത്തിൽ രജതരേഖ.
മാറ്റത്തിന്റെ സൂചന. പതിയെ പ്രത്യക്ഷമായ ഇടപെടലുകളിലേക്കും മലയാളി സമൂഹ ത്തിന്റെ പൊതുസ്വഭാവം മാറുമെന്ന ശുഭപ്രതീക്ഷ പുലർത്താം. അതിന്റെ ആദ്യകിരണങ്ങൾ കണ്ടുതുടങ്ങി. കാസർകോഡ് ഒരു സ്ക്കൂൾ വിദ്വാർത്ഥിനിയെ പരസ്വമായി ശലപെടുത്താൻ വന്ന യുവാവിനെ, സഹപാഠികളും, വിദ്യാർത്ഥിനികളും കൂടി ചെരി പുകൊണ്ട് അടിക്കുന്ന രംഗം കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ സമൂഹമാ ധ്യമങ്ങളിൽ വൈറലായി പടർന്നിരുന്നു. ഇതൊരു പ്രചോദന ത്തിന്റെ അടയാളമാണ്. ഡൽഹിയിൽ ഒരു പെൺകുട്ടി തന്നെ ശല്യപ്പെടുത്താൻ വന്ന യുവാവിനെ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് ഷു കൊണ്ട് അടിച്ചു കൊണ്ടെത്തിക്കുന്ന കാഴ്ച മാസങ്ങൾക്കു മുമ്പ് ഇതുപോലെ പ്രചരിച്ചിരുന്നു. ആ അനുഭവത്തിൽ നിന്നുള്ള പ്രചോദനം.
ഇത് അനുകൂലമായ പോസിറ്റീവായ പ്രതികരണമാണെങ്കിൽ, വളരെ ബാലിശമെന്ന് ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ തന്നെ നമുക്ക് തോന്നാവുന്ന ഒരു അനുകരണഭ്രാന്തിന്റെ പിടിയിലാണ് ഇന്നത്തെ യുവത്വം. ‘അതു’ സെൽഫി തരംഗമാണ്. സെൽഫി ഭ്രമം അതിന്റെ ഉച്ചകോ ടിയിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നു. ഏതൊക്കെ രീതിയിൽ എങ്ങനെ യൊക്കെ തന്റെ മുഖം വ്യത്യസ്തമായ സ്നാപ്പുകളിൽ ഒതുക്കാം എന്ന് ചിന്തിച്ച് തലപുകയ്ക്കുകയാണ് യുവത്വം. യുവാക്കൾ ഭൂരി ഭാഗവും ഈ ഒരു മാനിയയിൽ പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. ആബാല വൃദ്ധം ജനങ്ങളിലേക്കും ഇതു പടരുന്നുണ്ട്. ഒരു സിഗ്നേച്ചർ ട് സ്വാർത്ഥതയിലേക്കുള്ള പാലമായി ‘സെൽഫി’ മാറിയിരിക്കുന്നു.
സ്വാഭാവികമായും മാറുന്ന യുവത്വത്തിന്റെ മുഖമായി അതു മാറി. ഒന്നിൽ നിന്ന് ഒന്നിലേക്കെന്നപോലെ അതു പടരുന്നു. അനേകം അപകടങ്ങളിലേക്ക് എടുത്തു ചാടാനുള്ള ഒരു ആത്മഹത്യാ വാതിലായി, മുനമ്പായി, സെൽഫി മാറിയിരിക്കുന്നു. കഴിഞ്ഞ ദിവ സങ്ങളിലാണ് ചരക്കുതീവണ്ടിക്കു മുകളിൽ നിന്ന് സെൽഫിയെ ടുത്ത ഒരു കൂട്ടം യുവാക്കളെ റെയിൽവെ പോലീസിന്റെ സമ യോചിത ഇടപെടൽ കൂട്ടമരണത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിച്ചത്. ഇതെല്ലാം ഈ നവമാധ്യമത്തിന്റെ ദുഷിച്ച വശങ്ങൾ മാത്രമാണ്. ബോധ വൽക്കരണം കൊണ്ട് മാറ്റാവുന്നത്. വ്യത്യസ്തതയ്ക്കുവേണ്ടി മനു ഷൻ നടത്തുന്ന പേക്കൂത്തുകളാണ് ഈ തരത്തിലുള്ള സെൽഫിക്കെണികളിലേക്ക് നയിക്കുന്നത്.
ഈ കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങളിൽ ഇന്ത്യക്കാർ ആപത്തിന്റെ പേരിൽ, വ്യക്തിപരമായ ഒരു വിപത്തിന്റെ പേരിൽ, ഒരു സാധുപെൺകുട്ടി നേരിട്ട പീഢനത്തിന്റെ പേരിൽ ഒന്നായി മാറി. ഡൽഹിയിലെ, ‘നിർഭയ’ ഭാരതീയ സ്ത്രീത്വത്തിന്റെ പീഢന മുഖമായി മാറി. ജീവി തത്തിന്റെ നാനാതുറകളിലുംപെട്ട ആബാലവൃദ്ധം ജനങ്ങളും ആ ദുഷ്ചെയ്തിക്കെതിരെ അതിശക്തമായ നിലപാട് കൈക്കൊണ്ടു. ഒരൊറ്റ പ്രതിഷേധ സ്വരമായി 121 കോടി ജനങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു.
ഒരു പതിവുരീതിയിലുള്ള ചെറിയൊരു പ്രതിഷേധത്തിനപ്പുറമായി ജന സാഗരങ്ങൾ ഇരമ്പിയതിനു പിന്നിൽ പ്രചോദനമായി ത്തിരുന്നത് ഈ നവമാധ്യങ്ങളുടെ കരുത്താണ്. ഒരൊറ്റ സ്വരത്തിൽ നിന്ന് പതിനായിരക്കണക്കിന് കണ്ഠങ്ങളിലേക്ക് അത് പൊടു ന്നനെ കാട്ടുതീ പോലെ വ്യാപിച്ചു. ആ വ്യാപനത്തിന്റെ ശക്തി നാം കണ്ടറിഞ്ഞതാണ്. അതുപോലെ അണ്ണാഹസാരെ തലസ്ഥാന നഗരിയെ ഇളക്കിമറിച്ചു നടത്തിയ അഴിമതിവിരുദ്ധ സമരവും ഇങ്ങനെ സാമൂഹിക നവമാധ്യമങ്ങളുടെ തികഞ്ഞ പങ്കാളിത്ത ത്തോടെ അരങ്ങേറിയതാണ്. ഈ രീതിയിൽ സമൂഹത്തെ ഒന്ന ടങ്കം സാധിക്കുന്ന പ്രശ്നങ്ങളിലേക്ക് ഒരു വലിയ ജനമുന്നേറ്റ ത്തോടെ പ്രതിഷേധരീതികളിൽ വ്യാപരിക്കുവാൻ നവമാധ്യമങ്ങൾ നടത്തുന്ന പ്രേരണ പ്രകടമാണ്.
ഈ അവസ്ഥ പരമ്പരാഗത, സാമ്പ്രദായിക രീതികളിൽ നിന്ന് തി മാറി സഞ്ചരിക്കാൻ നമ്മുടെ പഴയ മാധ്യമങ്ങളേയും നിർബന്ധിത രാക്കുന്നു. തങ്ങളുടെ രീതികൾ കാലഘട്ടത്തിനനുസരിച്ച്, നവി കരിക്കേണ്ടതുണ്ടെന്ന വലിയ തിരിച്ചറിവിലേക്ക് അവരും എത്തി ചേരുന്നു. ഇതൊരു സാമൂഹിക നവോഥാനം തന്നെയാണ്. ഓരോ കാലത്തും പുതിയ, പുതിയ ഉണർവ്വേകളിലേക്ക് സമൂഹം ഉണർന്നുയർന്നിട്ടുണ്ട്. വിവിധ കാലഘട്ടങ്ങളിൽ. ഈ പുതിയ കാലഘട്ടത്തിന്റെ സാമൂഹികമായ ഉണർവ്വിന്റെ ഉദാഹരണം തന്നെ യാണ് ഈ നവമാധ്യമങ്ങളുടെ അഭൂതപൂർവ്വമായി വ്യാപനം.
ഒരിക്കൽ പോലും കാണാതെ ജീവിതത്തിന്റെ പങ്കാളികളെ വരെ കണ്ടെത്തുന്ന, സൗഹൃദ, സ്നേഹക്കൂട്ടായ്മകളുടേയും സംഗമം കൂടിയാണ് സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങൾ. ജീവിതത്തിന്റെ വലിയൊരു ഭാഗം പ്രവാസികളായി കഴിയുന്ന മലയാളികൾക്ക് തങ്ങളുടെ നാടിന്റെ സ്പന്ദനങ്ങളിൽ, ചെറിയ ചെറിയ സംഭവവികാസങ്ങളിൽ പ്രതികരണങ്ങളിലൂടെയെങ്കിലും പങ്കാളികളാകാനുള്ള അവ സരം ലഭിക്കുന്നു. പ്രവാസി വോട്ട് എന്ന വലിയ ഒരു ആവശ്യ കത സാങ്കേതിക തടസ്സങ്ങളിൽ തട്ടിമുട്ടി നിന്നപ്പോഴും, വലിയ തോതിൽ പ്രതികരണങ്ങളും, പ്രതിഷേധങ്ങളുമായി കളം നിറയാ നും, വളരെ വേഗം ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തിക്കാനുള്ള അധിക സമ്മർദ്ദമായി മാറാനും നമ്മുടെ പ്രവാസികൾക്ക് വേദിയായതും ഈ നവമാധ്യങ്ങൾ തന്നെയാണ്.
ഒരു open form – ന്റെ ജനകീയ കൂട്ടായ്മയുടെ ധർമ്മം ഈ സാമൂ ഹിക മാധ്യമങ്ങൾ നിർവ്വഹിക്കുന്നുണ്ട്. ഒപ്പം തങ്ങളുടെ രീതികൾ അനുകരിക്കാനും, ഈ പുതിയ വഴിയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന തിനും മറ്റു മാധ്യമങ്ങളെ പ്രേരിപ്പിക്കാനും നവമാധ്യമങ്ങൾക്ക് കഴി യുന്നു. അതൊരു വലിയ മാറ്റത്തിന്റെ അടയാളം തന്നെയാണ്. വലിയൊരു മാറ്റം മലയാളത്തെ സംബന്ധിച്ചുണ്ടായത്, ഭാഷയുടെ ഒരു ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പിന് ഈ നവമാധ്യമങ്ങളുടെ കടന്നുവ രവ് സഹായിച്ചു എന്നതാണ്. മലയാളത്തിന്റെ ശക്തി, മാതൃഭാഷ യുടെ ശക്തി പ്രതികരണങ്ങളുടെ കരുത്ത് വർദ്ധിപ്പിക്കുമെന്ന് യുവജനത തിരിച്ചറിഞ്ഞു. സ്വാഭാവികമായും തങ്ങളുടെ ഇടപെടലുകൾക്ക് മലയാളത്തെ അധികമായി ആശ്രയിക്കാനും, ഉപയോഗിക്കാനും തുടങ്ങി. വിസ്മൃതിയിലേക്ക് നീങ്ങിക്കൊണ്ടി രുന്ന ഭാഷാസ്നേഹം അങ്ങനെ ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പിന്റെ പാത യിലേക്ക് നീങ്ങി. ലോകത്തെല്ലായിടത്തും ഈ തരത്തിലുള്ള ഒരു ഉണർവുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. ആ തിരിച്ചറിവ് നമ്മുടെ യുവജനതയ്ക്ക് പ്രചോദനമായിത്തീർന്നു.
എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും, ഈ നവമാധ്യമങ്ങളുടെ മുന്നേറ്റം നമ്മുടെ സാമൂഹ്യസാംസ്കാരിക മണ്ഡലങ്ങളിലും, ഭാഷയിലും വലിയ മാറ്റങ്ങൾ തന്നെയാണ് ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നത്. ജീവിതത്തിന്റെ സ സ്തമേഖലകളേയും സ്പർശിക്കാനും നിലപാടുകൾ അറിയിക്കാ നും, സാമൂഹിക പ്രശ്നങ്ങളിൽ സജീവമായും ഇടപെടാനും സാധിക്കുന്ന തരത്തിൽ മലയാളിയുടെ സാമൂഹിക ബോധം വളർന്നിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ അനുരണനങ്ങൾ എല്ലാ മേഖല യിലും അലയടിക്കും. സ്വകാര്യതയുടെ അഭാവം ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഒരു നെഗറ്റീവ് വശമായി വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അനവധി ഗുണ ങ്ങൾക്കിടയിലെ ചെറിയ അസൗകര്യമായി കണക്കുകൂട്ടിയാൽ മതി. ആശയങ്ങളെ പടർത്താനും, രൂപീകരിക്കാനും കാലം ഒരു ക്കിവെച്ച ഏറ്റവും സജീവമായ ജനാധിപത്വവേദികൾ കൂടിയാണ് ഈ നവലോക മാധ്യമങ്ങൾ.
Question 28.
‘ദൃശ്യ ബിംബങ്ങളുടെ സമൃദ്ധി കടമ്മനിട്ടയുടെ കാവ്യഭാഷയെ അപൂർവ സുന്ദരമാക്കുന്നു’ – ‘കിരാതവൃത്തം’ എന്ന കവിതയെ ആസ്പദമാക്കി വിശകലനം ചെയ്യുക.
Answer:
ബിംബം എന്താണെന്നും അവയുടെ സവിശേഷത എന്താ ണെന്നും പിതൃബിംബം എന്ന ശീർഷകത്തിൽ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ബിംബങ്ങൾ പല വിധമുണ്ട്. ഗന്ധ ബിംബമുണ്ട്, ദൃശ്യ ബിംബമു ണ്ട്. കിരാതവൃത്തം വന്യ പ്രകൃതിയിൽ നിന്നുമാണ് ബിംബങ്ങളെ നിർമ്മിക്കുന്നത്.
‘ഒരു നുണുങ്ങു ദുഃഖത്തിന്റെ
വഴിത്തിരിവിൽ വന്നു ഞാൻ
തളർന്നു വീണൊരു നിഴൽ മാത്രം
താങ്ങായി നടന്നു ഞാൻ
പിച്ച സൂര്യനെകണ്ടു
തപ്താശ്രു പൊഴിച്ചു ഞാൻ…’ എന്നു തുടങ്ങുന്ന കവിത (‘ഞാൻ’ യിലൂടെ തന്റെ കാവ്യാത്മകതക്ക് അനുഭവത്തിന്റെ തീവ്രത നൽകിയ കടമ്മനിട്ടയുടെ ഒരു പാട്ട്, കിരാതവൃത്തം, തേങ്ങ, പുരുഷസൂക്തം, കോഴി എന്നിവയിലെല്ലാം വ്യത്യസ്ത ശൈലികൾ കാണാം. പടയണിയിലെ മറുതപ്പാട്ടിന്റെയും പുലയ പാട്ടിന്റെയും താളങ്ങളെ ചിട്ടപ്പെടുത്തിയും നാടോടി ശീലുകളെ തോറ്റിയുണർത്തിയും അവയുടെ അനുഷ്ഠാനപരതയുടെ പരി വേഷം നിലനിർത്തുകയും അവയിൽ ഇരയുടെ ആദിവാസിയു ടെ, കാട്ടാളന്റെ, അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവന്റെ ദുഃഖദോഷ സങ്കുലമായ മാനുഷികമായ ഉള്ളടക്കം നിറക്കുകയും ഭാവനകൊണ്ട് നവീനത നൽകുകയും ആലാപനത്തിലെ പുരുഷശബ്ദത്താൽ മാന്ത്രിക ധ്വനി കൈവരുത്തുകയും ചെയ്ത കവിയാണ് കടമ്മനിട്ട.
കിരാതവൃത്തത്തിലെ ദൃശ്യബിംബങ്ങൾ കവിതയെ സൗന്ദര്യാത്മ കവും കാവ്യാത്മകവുമാക്കുന്നതിൽ സവിശേഷമായ സ്ഥാനം വഹിക്കുന്നു.
കാട്ടാളന്റെ രൂപം രണ്ട് ദൃശ്യബിംബങ്ങളിലൂടെയാണ് പ്രകാശിപ്പി ക്കുന്നത്. ഈറ്റപ്പുലി പെറ്റ് നോറ്റ് കിടക്കുന്നതാണ് ഈറൻ കണ്ണു കൾ. ഈ കണ്ണിലെ ദുഃഖവും കരുതലും രോഷവും ഒരുമിച്ചൊരു ദൃശ്യബിംബത്തിലൂടെ വ്യക്തമാകുന്നു. വനപ്രകൃതിയിൽ നിന്നും ലഭിച്ച ശക്തമായൊരു ബിംബ കല്പനയാണിത്. കാട്ടാളന്റെ പുരികം കരിമൂർഖൻ വാലിൽ കിളരുന്നതാണ്. പുരികത്തിന്റെ കറുപ്പും വളവും ശൗര്യവും എല്ലാം ഈ ബിംബത്തിൽ മായി ലഭിക്കുന്നു.
അലകടലിൽ വേരു പറിക്കുവാൻ കുതറുന്ന കാട്ടാളൻ നമ്മുടെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന വലിയൊരു ശക്തിയാണ്. കട . ലാഴത്തിലേക്ക് കൈകൾ താഴ്ത്തി വേരു പറിക്കുന്നതിലെ അതി
ഭയാനകമായ രൂപം ശക്തമായൊരു ദൃശ്യബിംബമാണ്. നഷ്ട തികൾ മനസ്സിൽ കടന്നുവന്നപ്പോൾ ആദ്യം വരുന്നത് വർഷ ത്തിന്റെ വരവാണ്. മാനത്ത് കിനാക്കൾ വിതച്ചിരുന്നത് ഇടിമിന്ന ലായി പൂക്കുന്നു. ഇവിടെ ആകാശവും ഭൂമിയും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നൊരു ഭാവനാലോകമാണുള്ളത്. മഴയുടെ ഹർഷം ആസ്വദിക്കുന്ന ഒരു മണ്ണിന്റെ മകനാണ് കാട്ടാളൻ. അവന്റെ സ്വ പ്നങ്ങൾ വിതച്ച് പൂക്കുന്നത് ഇടിമിന്നലായിട്ടാണ്. കാട്ടാളന്റെ ജൈവരൂപത്തിന്റെ പ്രചണ്ഡത ഇവിടെ ബിംബമായി ദൃശ്യമാ കുന്നു.
കറുകപ്പുൽത്തുമ്പത്തമ്പിളി കളമെഴുതുന്ന ദൃശ്യത്തിന്റെ ചാരുത രാത്രിയിലെ വനക്കാഴ്ചയാണ്. പുൽനാമ്പുകളിൽ നിലാവിറ്റ് വീണ് തീർക്കുന്ന ഒരു മായിക കാഴ്ചയാണിത്. കവി പൊടുന്നനെ ഈ കാഴ്ചയെ അമ്മദൈവങ്ങളുടെ അനുഷ്ഠാനമായ കളമെഴു ത്തിലേക്ക് ആവാഹിക്കുന്നു. പ്രകൃതിയും ഭഗവതിയും ഇവിടെ ഒന്നിക്കുന്നു. രാവുകളിലെ ജീവജ്ജാലങ്ങളുടെ സ്വരങ്ങൾ കള മെഴുത്തുപാട്ടുകളായിത്തീരുന്നു. പ്രകൃതിയുടെ ഈ രാക്കാഴ്ച യിൽ അവിടം കാവുകളിലെ അനുഷ്ഠാനകലയായ കളമെഴുത്തു കളത്തിലും കളമെഴുത്തു പാട്ടിലും വായനക്കാർ ചെന്നെത്തുന്നു. കാടത്തികളുടെ ശരീരത്തെ കരിവീട്ടിക്കാതലായി ബിംബക്കാഴ്ച നടത്തുന്നു. കരിവീട്ടിയുടെ നിറവും കരുത്തും കാടത്തികൾക്ക് ഉണ്ടാകുന്നു.
‘അമ്മിഞ്ഞച്ചുണ്ടത്തൊട്ടിയൊ-
രാമ്പൽപ്പൂമൊട്ടുകൾ – കാട്ടാളന്റെ കുട്ടികളെയാണ് ഇവിടെ കാണുന്നത്. അവയുടെ പല്ലുകളായിരിക്കാം ആമ്പൽപ്പൂമൊട്ടു കൾ. അത് അമ്മിഞ്ഞച്ചുണ്ടത്താണ് ഒട്ടി നിന്നിരുന്നത്. കുഞ്ഞു ങ്ങളും അമ്മയും തമ്മിലുള്ള ഗാഢബന്ധത്തിന്റെ തീവ്രത കാണി ക്കുന്ന ദൃശ്യബിംബമാണിത്.
ഇങ്ങനെ കടമ്മനിട്ടയുടെ കിരാതവൃത്തത്തിലെ ദൃശ്യബിംബങ്ങ ളെല്ലാം വനപ്രകൃതിയുടെ ഉള്ളറകളിൽ നിന്നുമാണ് കവിതയിലേക്ക് ഓടിവരുന്നത്.